Blessað sumarið.

Það hefur verið indælt að njóta sólardaga undanfarið hér á Suðurlandinu, hér á Selfossi og austur undir Fjöllum um helgina, þar sem var blankalogn í norðanáttinni eins og oft áður.

Nokkurra daga þurrki og norðan roki fylgdi hins vegar öskumistur sem við höfum jú verið blessunarlega laus við á þessu rigningarsumri.

Þetta öskumistur var all venjulegt í vetur sem leið austur í Fljótshlíð, þar sem ekki hafði fest snjó á jörð um tíma.

Það var eftirtektarvert að sjá hve mjög Eyjafjöllin öll hafa gróið vel upp sem aftur heftir öskufokið til lengri tíma litið, en sennilega á rigningarmagnið í sumar sinn þátt í því hinu sama.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tvær myndir teknar af fjöru í mistrinu og logninu undir Fjöllunum um helgina.

 

Fjaran er alltaf jafn mikið aðdráttarafl ekki hvað síst í góðu veðri en ég gat ekki á mér setið að mynda sandfossa við árfarveginn.

 

 

 

 

 

 

 

 

Þjóðhátíð Vestmannaeyja.

Hverjum hefði dottið það í hug að sú þjóðhátíð sem Eyjamenn héldu forðum daga, sökum þess að þeir komust ekki til lands, væri orðin að aðalhátíð landsmanna sem flykkjast út í Eyjar ?

Hin sérstöku einkenni þjóðhátíðar hafa lengi vel verið að viðhalda hefðum og venjum sem skapast hafa gegn um tíðina og eiga uppruna sinn í Eyjum.

Með öðrum orðum Vestmannaeyjamenningin hefur svifið yfir vötnum , enda hátíð þessi þjóðhátíð Vestmanneyinga.

 Fyrir mig prívat og persónulega er söknuður að Vestmanneyingnum Árna Johnsen sem brekkusöngvara enda tók hann við af Ása í Bæ og bar gæfu til þess að halda í ákveðnum hefðum í heiðri svo sem þjóðsöng Íslands sem lokasöng og fleiru.

Það fara fáir í spor þeirra tveggja en auðvitað tekur maður við af manni og það er mikil reynsla að feta í fótspor þau hinu sömu í þessu efni, og Ingó veðurguð því í miklu hlutverki þar að lútandi þetta árið.

 

Það er hins vegar að ég tel ágætt að hugleiða hversu mikið af Vestmanneyskri menningu, skal áfram viðhalda á þjóðhátíð í Eyjum og hversu mikið menn vilja flytja ofan af landi með þeim sem þangað sækja hátíð þessa heim, burtséð frá brekkusöng einum og sér.

Brekkusöngurinn er reyndar kominn upp á land frá Eyjum sem og brennur um þessa helgi vegna vinsælda þjóðhátíðarinnar.

Þjóðhátíðin má ekki verða að markaðsvöru því þá missir hún gildi sitt að mínu viti.

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

 

Þúsundir í Dalnum

Um daginn og veginn.

Blessað sumarið kom loksins hér sunnanlands eða þannig sko og maður þakkar fyrir hvern hlýjan dag sem kemur.

Þessi tími þegar fer að rökkva aftur á kvöldin er notalegur sérstaklega þegar sólskinsdagar fylgja.

Hef verið að berjast með heilsutetrið rétt eins og fyrri daginn, hóf æfingar tvisvar í viku í sjúkraþjálfun fyrst í stað en þurfti að taka niðurdýfu í þvi hinu sama. Tók mér smá hlé og var þá ekki blóðþrýstingurinn að plaga mig, gat verið .... og stend í því nú um stundir að stilla hann af í samráði við lækni.

Þegar maður getur ekki hreyft sig nógu mikið þá er það hið sama vandamál hugsanlega skammt undan, en þolinmæði þrautir vinnur allar segir máltækið og hafa verður það í sinni.

Fór í blóðrannnsóknatékk og allt kom í lagi út úr því hinu sama og það er vel, en geri lítið annað þessa daga en að mæla og mæla mig sjálfa og vona að eitthvað norm finnist út úr breytingum á lyfjum þar að lútandi.

Verslunnarmannahelgin mun væntanlega fara í það tilstand hjá mér þessu sinni en hvort maður fer eitthvað er gerir eitthvað meira, kemur í ljós.

 

 

kv.Guðrún María. 

Lögreglan og heilbrigðiskerfið.

Ég þakka föður þessarar stúlku þessa frásögn því það er upplýsandi um ástand mála í þessum málaflokki er varðar geðheilbrigðismál, og stöðu þeirra sjúklinga sem þar eiga sitt oftar en ekki undir aðkomu lögreglu að málum sem slíkum, EN.... flokkunin milli þess hvað telst vera verkefni heilbrigðiskerfis annars vegar og dómsmálayfirvalda hins vegar, getur vafist fyrir á stundum þar sem misvísandi úrlausnir kann að vera að finna og hver vísar á annan, stundum.

  

Því miður

 

kv.Guðrún María. 

 

 

Var ekki fær um það sjálf að strjúka

Rigningarsumar sunnanlands ?

Það fer að líða að miðjum júli og ég held að heita sólskinsdaga megi enn telja á fingrum annarrar handar enn sem komið er.

Auðvitað getur veðurfarið enn breyst eitthvað til bóta hvað sólskinsmagn varðar, kemur í ljós.

Við höfum jú upplífað álíka tíðarfar áður hér um slóðir þ.e. rigningarsumur.

Síðasti vetur var hins vegar varla sýnilegur hvað vetrarveðurfar snertir sem heitið geti og einn sá furðulegasti sem ég man eftir, þar sem langt tímabil þurrka og roks kom af og til en það var líka álíka hitastig um tíma í janúarmánuði og er núna með rigningarsulli.

Við getum víst ekkert annað en aðlagað okkur að blessuðu veðurfarinu,

annað er ekki í boði.

 

kv.Guðrún María. 

 

 

98 % lögreglumanna eru starfi sínu vaxnir, sem betur fer.

Myndbandið af handtöku á ölvuðum einstaklingi bar vott um óþarfa hörku í aðstæðum þar sem meiri mildi hefði mátt viðhafa að virtist. 

Það er vel að þetta mál verði skoðað og metið því öll störf mannsins í opinberri þjónustu sem annars staðar skyldu ætíð vera til endurmats, en við menn erum þeim vafa undirorpin að geta orðið á mistök, það fylgir mannlegu eðli.

Ég hefi hins vegar oft hrósað lögreglumönnum og þakkað fyrir þeirra góðu störf og get leyft mér að fullyrða að 98 prósent þeirra eru starfi sínu vaxnir. 

Það er mín reynsla.

Það breytir hins vegar ekki nauðsyn þess að fara ýtarlega ofan í hvert atvik þar sem eitthvert álitamál er um offar í valdbeitingu hvers konar.

 

 

 

 kv.Guðrún María.

 

Lögreglumaðurinn sendur í leyfi

" Where I hang my hat, is my home... "

Heimakærari manneskja en ég er sennilega vandfundin, burtséð frá því hversu mikil vinna utan heimilis hefur verið til staðar gegnum tíð og tíma, þá hefur það ætíð verið númer eitt tvö og þrjú að vera heima og dúllast kring um sjálfa sig og sina.

Sennilega hefur þessi heimakærð hjálpað mér þegar mér var sparkað út af velli vinnumarkaðar fyrir tæpum þremur árum, varðandi það atriði að drepast ekki úr leiðindum yfir því að vera heima.

Ég þarf hins vegar alltaf að vera að gera eitthvað heima, þótt lærst hafi með tímanum að sníða því hinu sama stakk að vexti eftir efnum og aðstæðum heilsufarslega.

Að horfa á sjónvarp er eitthvað sem ég varla geri, nema fréttir og veður, því má ég ekki missa af, annað get ég varla sagt ég líti á, ég geri eitthvað annað en að glápa á sjónvarp, s.s að prjóna, eða baka og hagræða innan veggja heimilisins, þrifa og laga til. 

Það að þrífa og laga til var nú eitthvað sem mér fannst lengi vel það allra leiðinlegasta sem ég gat hugsað mér að gera en það viðhorf mitt hefur breyst með árunum, og óhjákvæmilega er það nú þannig að þegar maður eyðir meiri tíma á heimilinu en utan þess þá eygir maður fleiri annmarka en ella í því hinu sama.

Ég slapp billega í æsku við það að taka þátt í matargerð þar sem ég bóndadóttir og elsta barn fékk að vera með pabba í rollutilstandi í fjárhúsum og útiverkum en síðar kom það í bakið á mér þegar ég fór að búa og kunni ekki neitt í eldamennsku, en ég fékk frelsið til að velja á þeim tíma og það ber að þakka.

Mér finnst það hálf hlálegt nú í dag þegar sextugsaldur færist yfir að loksins nú skuli ég hafa virkilega gaman af því að baka og elda og prjóna, sem einhvern veginn var sjaldnast ofarlega á listanum áður, en svona getur þetta verið og einu sinni er allt fyrst, hvers eðlis sem er. 

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

 

 

 

Hörmung að sjá Reykjavík, annað árið í röð.

Einhverra hluta vegna gengur afar illa að halda Reykjavík fallegri að sumri til, annað árið í röð, og það getur ekki verið útskýrt með vætutíð, því önnur sveitarfélög til dæmis hér á Selfossi virðast valda þessu verkefni vel, þ.e. að slá gras að sumri til þótt væti.

Mig minnir að umræða hafi farið af stað í fyrra varðandi sama atriði þar sem annars vegar Reykjavíkurborg og hins vegar Vegagerðin bitust á um hver ætti að gera hvað í þessu sambandi.

Það er hörmung að aka um Reykjavík og sjá opin svæði óslegin eins og engir séu íbúar í nágrenni......

 

kv.Guðrún María. 

„Eins og ekkert hafi verið slegið“

Samfylkingin féll á Landsdómsprófinu.

Atkvæðagreiðsla þingmanna Samfylkingar á Alþingi í Landsdómsmálinu, verður lengi í minnum höfð, þar sem flokkurinn þ.e meirihluti sitjandi þingmanna hans greiddi atkvæði um að leiða oddvita þáverandi samstarfsflokks fyrir dóminn, en EKKI eigin leiðtoga sem þá var................................

þar með var tilgangur málsins fyrir bí, þar sem menn voru ekki þess umkomnir að fara ekki í flokksgreinarálit þ.e þingmenn þessa flokks.................

 

kv.Guðrún María. 

Rangt að efna til Landsdóms

Allt of mikill lyfjaaustur.

Ég kíkti á tölulegar upplýsingar sem finna má í þessu sambandi og það er himinhrópandi hve mikið hlutfall tilheyrir elsta aldurshópnum sem og hversu há upphæð geðlyfja er í heildarútgjöldum þeim hinum sömu.

Það hefur löngum verið mín skoðun að hið mikla magn lyflækninga sem til staðar er í nútíma heilbrigðiskerfi sé um of og stór spurning um það hversu mikið það hið sama bætir lifsgæði viðkomandi.

Ég tel að við Íslendingar sem aðrar þjóðir hvoru tveggja þurfum og verðum að staldra við og skoða hvort við þykjumst vera að  " spara " með auknum lyflækningum og fækkun starfa við aðhlynningu mannsins burtséð frá aldri.

 

kv.Guðrún María. 

Tekist að lækka lyfjakostnað