Bloggfærslur mánaðarins, febrúar 2007

Svo þykist enginn skilja, hví vantar fé í velferðarmál !

Þegar mesta peningbrask Íslandssögunnar framsal og leiga með aflaheimildir hefur ekki einu sinni lotið gjaldtöku af hálfu hins opinbera þá skyldi engan undra að ekki finnist peningar í samfélagsþjónustuna. Þess vegna þurfti að gera þá sem minnst mega sin meginstoðir skattainnkomu með ofurálagningu i formi skatta, þar verið var meira og minna að færa krónur og aura fram til baka með alls konar skerðingum undir formerkjum tekjutenginga langt undir framfærslumörkum einstaklings til lifibrauðs. Framkvæmdasjóður aldraðra sem landsmenn hafa greitt gjald í áratugi var allt í einu notaður i annað en uppbyggingu þjónustu hann var notaður í rekstur sem segir sína sögu um vandræðaganginn sem í upphafi mátti íhuga í þessu efni.

kv.gmaria.


Kvótabraskið var kallað " góðæri " !

Þensla og hamagangur í peningaviðskiptum manna í milli var nefnt ´" góðæri " af hálfu sitjandi stjórnvalda en alveg steingleymdist að skattleggja braskið þannig að góð ráð voru dýr . Lífeyrissjóðirnir höfðu rokið til og fjárfest í sjávarútvegsfyrirtækjunum á hlutabréfamarkaði og hvað var síðan gert jú skattleysismörk almennings fryst, við lúsarlaun, allt fram til síðustu áramóta nota bene, 2007 , þar sem samráðsaðilar voru ríkisstjórn og verkalýðshreyfing þessa lands sem skipar enn menn í stjórnir lífeyrissjóðina sem eins og áður sagði hlupu til með fjárfestingar í sjávarútegsfyritækjum, með brask með óveiddan fisk úr sjó. Fólkið á landsbyggðinni mátti lúta allt að því eignaupptöku af eigum sínum og tilneytt til brottflutnings til atvinnu sem aftur þýddi álag á sveitarfélög á Reykjavíkursvæðinu þar sem ekki tókst að byggja upp þjónustu í samræmi við þarfir eðli máls samkvæmt. Útgerðarmenn sem fengið höfðu úthlutað veiðiheimildum á grundvelli þriggja ára veiðireynslu gátu keypt upp smærri fyrirtæki í erfileikum og afskrifað tap þeirra sér til handa samkvæmt skattalögum gildandi. Verslað með réttindin til fiskveiða frá einu landshorni á annað fram og til baka að vild án gjaldtöku nokkurs konar á kostnað annara þegna þessa samfélags.

kv.gmaria.


Alþingi Íslendinga þarf að leiðrétta mestu stjórnmálamistök síðustu aldar.

Lögleiðing framsals aflaheimilda í sjávarútvegi þ.e. heimild til ókeypis braskumsýslu með óveiddan fisk úr sjó, með þáttöku fjármálafyrirtækja sem veðsetningu, við upphaf hins nýfædda hlutabréfamarkaðar hér á landi eru og verða mestu mistök allrar síðustu aldar af hálfu sitjandi stjórnmálamanna er tóku þátt í þeim. Þess vegna þegja allir flokkar nema Frjálslyndi flokkurinn um þessi mál. Þáverandi sjávarútvegsráðherra Sjálfstæðisflokksins Þorsteinn Pálsson hvarf af þingi og var gerður að sendiherrra í útlöndum, en hann var sá maður sem bar ábyrgð sem ráðhra á þessari lagabreytingu. Samtíða honum í þeirri ríkisstjórn var meðal annars annar maður sem einnig hvarf á brott og var gerður að sendiherra Jón Baldvin Hannibalsson og sama máli gilti um fyrrverandi forystumann stjórnarandstöðu á þeim tíma Svavar Gestsson sem einnig var gerður að sendiherra. Tilraunavandræði vinstri manna til sameiningar á vinstri væng stjórnmálanna hafa gert það að verkum að þeir hinir sömu hafa varla haft skoðun á þessu mikla hagsmunamáli Íslendinga sem heitið getur af ótta við að styggja peningaöflin að virðist og Steingrímur valið þann kost að vaða elginn í umhverfismálum gegn virkjanaframkvæmdum með vatnsafli án skoðunar á þessu annars mesta óréttlætismáli til handa Íslendingum fyrr og síðar. Eini flokkurinn með skoðun á umbreytingu er Frjálslyndi flokkurinn og hann er ekki hluti af ákvarðanatöku á þingi um þessa misviturlegu framkvæmd mála en leggur til breytingar á kerfinu sem koma munu þjóðinni allri  að gagni til framtíðar, ekki aðeins hluta hennar .

kv.gmaria.


150.000.- króna skattleysismörk, eina raunhæfa tekjujöfnunin.

Það er malað og hjalað fram og til baka um málefni aldraðra, öryrkja og láglaunahópa í voru samfélagi um hvernig koma megi að málum til að bæta kjör þessara hópa. Lítið sem ekkert hefur þokast í því efni og mun ekki þokast fyrr en menn þora að stíga nauðsynleg skref gegnum skattkerfið og viðurkenna að skatttaka af tekjum sem illa eða ekki duga fyrir framfærslu einstaklinga er hneisa og skömm til handa einu samfélagi. Einkum og sér í lagi til handa þeim sem taka ellilífeyri og bætur almannatrygginga vegna heilsutaps og geta í engu umbreytt þeirri stöðu sinni. Þessi sömu skattleysismörk ættu nú í dag að vera 148.000.- krónur ef þau hin sömu hefðu haldist í hendur við verðlagsþróun, en þau voru fryst á sínum tíma við tæpar 70 þús krónur og stóðu í stað allt þar til nú um áramót að voru hækkuð í 90 þús. Svo koma menn af fjöllum eins og jólasveinar og skilja ekkert í því að bótaþegar almannatrygginga skuli kvarta yfir bágum kjörum og til sé orðin gjá milli ríkra og fátækra í þessu landi en hún er til og hana þarf að brúa. Leiðin til þess liggur gegnum skattkerfið og 150 þúsund króna frítekjumark er aðgerð sem koma þarf í gegn eins og skot um leið og ný ríkisstjórn tekur við í þessu landi. Öll vinna við útreikninga á skerðingum bóta mun sjálfkrafa falla um sjálft sig innan kerfisins við þessa einu aðgerð. Þetta mun einnig hafa áhrif á útgjöld sveitarfélaga hvað varðar félagsþjónustu og fjárhagsaðstoð í því sambandi. Til þess að koma á móti tekjumissi hins opinbera í þessu sambandi skal fyrst skoða utanríkisþjónustuna og sendiherraembætti erlendis sem og kostnað við slíkt að mínu viti.

Frjálslyndi flokkurinn leggur til þessa aðgerð nú þegar sem fram kemur í stjórnmálayfirlýsingu flokksins.

kv.gmaria.


Tæknilausnir nútímans. lyfjaiðnaður, sjúkdómavæðing.

Lyflækningar og framþróun á því sviði leysa margan heilsufarslegan vanda mannsins en, eins og alltaf þurfum við að vera gagnrýnin á þróun hvers konar og sú krafa nútímamannsins að fá allt í lag eins og skot líkt og að skipta um bremsuborða á bíl, er ef til vill úr hófi gengin þegar kemur að heilsunni. Svokölluð sjúkdómavæðing helst nokkuð í hendur við uppfundin lyf til lausna á vandamálum hinum ýmsu ef grannt er skoðað á sama tíma og lítil sem engin upplýsing er til staðar af hálfu yfirvalda hversu gífurlegur þjóðhagslegur sparnaður er í því fólgin að fólk geti komist hjá því að innbyrða svo og svo mikið magn af rándýrum lyfjum daglega. Ofnotkun sýklalyfja í veröldinni leiddi til dæmis af sér tilmæli Alþjóða heilbrigðismálastofnunar til lækna að minnka slíka notkun þessara lyfja því til sögu kom ónæmi fyrir lyfjunum í kjölfar þess að gegndarlaus austur átti sér stað. Röng lyfjagjöf , og samverkanir ólíkra lyja á mannslíkamann eru nú orðið að rannsóknarefni sem vandamál í kerfum mannsins, þar sem lyf spara tíma, og tíminn er peningar.

kv.gmaria.


Þingmaður og svarið er ja a áá á á á .......

Kjörnir fulltrúar á Aþingi Íslendinga eru kjörnir til að hafa skoðanir á þjóðmálum öllum þar með talið fiskveiðistjórnunarkerfi landsmanna, heilbrigðiskerfinu , stjórnkerfi hins opinbera og öllu er lýtur að stjórnmálum almennt. Þetta atriði hafa stjórnmálamenn tekið misalvarlega að mínum dómi hingað til og hluti alþingismanna aldrei tjáð sig um ákveðin málasvið sem heitið geti sem er slæmt því sá hinn sami kann að vera fulltrúi hóps manna úr ákveðnu kjördæmi sem vill að viðkomandi láti sig mál öll varða ekki bara sum. Einn er sá alþingismaður sem sker sig úr að þessu leytinu til og mér er það sönn ánægja að hampa honum en sá heitir Sigurjón Þórðarson sem ég tel einn hinn athafnasamasta þingmann í þjóðmálaumræðu allri í víðasta samhengi þess orðs frá þvi hinn sami var kjörinn alþingismaður. Sú óvenjulega athöfn átti sér stað á landsþingi okkar Frjálslyndra um daginn að hann fékk blómvönd vegna þess að hann hafði stutt við bakið á ófaglærðum í kjarabaráttu setuverkfalls þeirra hinna sömu á öldrunarstofnunum og látið sig málið varða á þeim tímapunkti sem barátta var til staðar. Geri aðrir betur segi ég .

kv.gmaria.


Er glórulaus skipulagsóreiða á höfuðborgarsvæðinu ?

Þegar skipulagsframkvæmdir haldast ekki í hendur við aukningu íbúa hvað samgöngur varðar að nokkru leyti , er þá ekki um skipulagsóreiðu að ræða ? Eru kanski of margir bæjarstjórar á svæðinu ? Getur verið að þar skorti á um samvinnu hugsanlega ? Ég er ekki ein um þá skoðun að skipullag á Stór Reykjavíkursvæðinu hefði fyrir þó nokkru átt að lúta heildarmati ,þó ekki minnst á nema eitt atriði sem er samgöngur til og frá þessu svæði út úr íbúahverfum eftir samgönguæðum samtímis. Mín skoðun er sú að skortur á samvinnu og samræmingu sé ein meginforsenda misviturrar ákvarðanatöku hvoru tveggja millum sveitarfélaga sem og stjórnkerfis ríkis og sveitarfélaga og þar allsendis ekki sama hvort um kann að vera að ræða kjörna aðila í sveitarstjórnum úr sama pólítíska litrófinu og sitja við stjórnvölinn hjá ríkinu. Forðum daga minnir mig að þáverandi borgarstjóri í Reykjavík hafi þurft að berjast fyrir samgöngum í Grafarvog sem ríkið átti að taka þátt í en dró lappirnar í því efni. Slíkt er óviðunandi og slik togstreita og dellla þarf að heyra sögunni til.

kv.gmaria.


Gömlu stjórnmálaflokkarnir vilja ekki breyta fiskveiðistjórnunarkerfinu, hafa steinþagað allt kjörtímabilið.

Formaður Samfylkingar gekk á fund LÍÚ með sáttaplagg, formaður VG hefur þagað allt kjörtímabilið siðasta um fiskveiðistjórn hér við land, formenn ríkisstjórnarflokkanna hafa ekki orðað umbreytingar sem heitið getur, og línuívilnun var hókus pókus fyrrum sjávarútvegsráðherra í síðustu kosningum. Hvað veldur því að stjórnmálaflokkar allir nema einn á Aþingi Íslendinga bókstaflega komi sér hjá því að meta stöðu mála í ljósi árangursleysis kerfis þar sem ekki hefur tekist að byggja upp verðmesta fiskistofninn ? Er það kanski vegna fjármunaumsýslunnar sem framsal og leiga aflaheimilda orsakaði ? Þora menn ekki að hafa skoðun á málinu af ótta við að styggja einhvern ?

kv.gmaria.


Umhverfisöngþveiti pólítískrar umræðu.

Alveg stórkostlegt að fylgjast með mönnum og málefnum nú í aðdraganda kosninga þar sem umhverfismálatískubylgjan, íklæðir menn búningi hins forsjála og vitra, að virðist svo langt sem það nær. Gallinn er hins vegar sá eins og ég hefi án efa áður rætt um að sú umhyggja nær ekki á haf út og fiskveiðistjórnun og landbúnaður lítið áhugamál umhverfissinna sem heitið getur. Sama gildir reyndar um mengun í þéttbýli sem virðist ekki stórt mál í hugum umhverfissinna þótt bílaeignin sé einn bíll á mann um það bil. Það kom fram í fréttum að Vg menn virtust allir vera á bílum utan einn sem hafði hjólað á þingið. Very typical ,,,,, hefði einhver einhvern tímann sagt en viðhorf samtímans gagnvart bílaeign hefur litt eða ekki nokkurn skapaðan hlut verið rætt. Afkastageta nútíma fiskveiðiflota með veiðarfærum í notkun kunna að vera stórkostlegri náttúruröskunarvaldur en eitt stykki Kárahnjúkavirkjun hvort sem mönnum líkar betur eða ver. Því skiptir skipulag fiskveiða meginmáli til framtíðar hér á landi en þau mál þ.e skipulag fiskveiða hefur ekki verið á dagskrá nema eins flokks Frjálslynda flokksins undanfarið kjörtímabil, allir hinir flokkarnir hafa þar algjörlega látið þá umræðu í samfélaginu vera enda allir að hluta til þáttakendur í að samþykkja núverandi kvótakerfi á þingi á sínum tíma meira og minna. Landbúnaðarmálin eru álíka kaptítuli og skoðana og viðhorfsleysis hvað varðar umhugsun um umhverfsismál undir formerkjum sjálfbærrar þróunar þar sem skoðanir eru uppi um að flytja bara inn " ódýra neysluvöru " það reddi málum fyrir neytendur , burtséð frá því hvort byggð leggist af í landinu eða ekki,, líkt og íbúar landsins sjái ekki um að viðhalda því, hugsa um það og skila því mann fram af manni til komandi kynslóða. Raunin er sú að við getum aflagt ferðamannaiðnað nú þegar nema við viljum sýna ferðamönnum auð og ónýtt lönd til landbúnaðarframleiðslu og skip í höfnum með afurðir hafandi siglt yfir Atlandshafið með þær. Ætli væri ekki nær að útbúa heilbrigt markaðsumhverfi um afurðir hér innanlands , ég tel svo vera.

kv.gmaria.

 

 

 


Hvað á að gera með akstur á nagladekkjum, á auðum götum ?

Það hefur nú loksins verið dregið fram að svifryksmengunin er alvarlegt heilbrigðisvandamál en ekkert gerist varðandi það atriði svo mikið sem að íhuga aðgerðir sem hugsanlega gætu spornað við þeirri þróun að einn maður í bíl flengist fram og til baka á sínum nagladekkjum á marauðum götum innanbæjar hluta árs. Útblástursmengun er nægileg þótt ekki komi til makbiksrykið og samsull af saltdrullu því til viðbótar. Fyrir það fyrsta ætti það náttúrulega að vera sjálfsagt að hafa almenningssamgöngur ókeypis undir slíkum kringumstæðum hvað varðar bílaeign á mann sem til staðar er. Jafnframt hlýtur að þurfa að koma til stýring gegnum skattkerfið því til viðbótar sökum þess að hin gengdarlausa malbikun í hjólför hér á höfuðborgarsvæðinu ár hvert hlýtur að taka gjald af hinu opinbera sem annars væri hægt að nýta í önnur verkefni.

kv.gmaria.


Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband