Sunnudagspistill.

Það er alltaf eitthvað óvænt sem maður má meðtaka, í hinum ýmsu málum daglegs lífs þrátt fyrir það atriði að fjöldinn allur af fagmenntuðu fólki hver á sínu sviði, hafi fundað og fundað og fundað og fundið úrræði sem mér var sagt að væri ÁKVÖRÐUN og áttu að ganga fram en gerðu síðan ekki þrátt fyrir allt fundahaldið og alla ákvarðanatökuna um efni málsins,  sem tengist mér.

Endalaust skal maður þurfa að ganga gegnum sömu vitleysu mála þar sem ein ákvörðun eins fagaðila gengur þvert á ákvörðun annars og menn segja eitt í dag og annað á morgun á fundum og á endanum endar málið á núllpunkti aftur.

Manni fallast hendur, ekki í fyrsta skiptið , heldur hefur það oft gerst áður, því miður.

 

 

kv.Guðrún María. 

Nokkur orð um Mannréttindi á Íslandi og meinta þróun innanlands.

Sú er þetta ritar bjó í sveitarfélagi þar sem sömu flokkar sitja við stjórnvölinn og setið hafa í ríkisstjórn landsins og bæjarstjóri núverandi er í VG en bæjarstjórnin samanstendur af þeim flokki og Samfylkingu.

Það hið sama sveitarfélag og stjórn þess sá sig ekki umkomið að halda utan um sína íbúa varðandi það atriði að uppfylla lagaskyldu um félagsþjónustu hér á landi og aðstoða eitt stykki fjölskyldu, sem innihélt móður og son, bæði með fötlun skilgreinda sem slika á þeim tímapunkti.

Með öðrum orðum það var ekki hægt að vinna úr því að finna flöt á því að semja um skuldir sem voru fyrir hendi og aðstæður þar sem slys olli tekjumissi, slys í vinnu fyrir sama sveitarfélag í áratug. 

Sveitarfélagið HENTI móður og syni á götuna úr félagslegri leiguíbúð, en móðirin flúði sveitarfélagið í annað sveitarfélag og færði sitt lögheimili til þess að geta fengið húsaleigubætur þar í leiguhúsnæði til skammtíma sem þak yfir höfuðið, samkvæmt greiðslugetu, en þar með var tími búsetu á einum stað í einu sveitarfélagi sem réttindi fyrir bí og óvissa húsnæðislega að öllum líkindum það sem eftir er ævinnar fyrir móðurina.

Sonurinn var formlega á götunni, með sína fötlun og enginn gerði neitt í því fyrr en sá hinn sami þurfti að leita hjálpar á heilbrigðisssviðinu og tilheyrði þá viðkomandi sveitarfélagi með lögheimili þar sem aðilar voru kallaðir til af hálfu heilbrigðisyfirvalda.

Lögin um félagsþjónustu sveitarfélaga varðandi það atriði að finna úrlausn í málum einstaklinga voru að engu höfð í því tilviki sem hér um ræðir, og ævarandi skömm fyrir alla er komu að því hinu sama máli, og munu aldrei geta réttlætt það að geta ekki samið um skuld við einstakling sem var að greiða leigu en á sama tíma fellt niður stórar fjárhæðir til handa íþróttafélögum bæjarins.

Lögfræðiþóknun sú sem til kom í því hinu sama máli og var tvöföld til handa sama lögmanni í sama máli, kjörnum fulltrúa í nefndir og ráð á vegum bæjarins, sem hækkaði eðli máls samkvæmt skuldastöðu, þarfnast enn skoðunnar við hvað stjórnsýsluhætti varðar.

Um tíma upplífði ég þessa atlögu sem pólítískar ofsóknir vegna gagnrýni minnar á ríkisstjórn sömu flokka við landsstjórnina en hef ekki verið höll undir samsæriskenningar alla jafna og vil ekki trúa því enn.

Eitt er hins vegar ljóst að ég leita að mannréttindum mínum hér á landi, sem öryrki eftir slys, nú um stundir vegna aðgerða og aðgerðaleysis bæjaryfirvalda í fyrrum bæjarfélagi undir stjórnar VG og Samfylkingar.

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deildu um afstöðu Vigdísar

Um daginn og veginn.

Tíminn er fljótur að líða frá hausti til vors og nú hefst ný húsnæðisleit hjá mér eins agalega skemmtilegt og það nú er.

Af tvennu er það hins vegar illskárra að flytja milli staða að vori til en í kulda vetrar.

Veturinn hefur hins vegar verið sérstakur hér sunnanlands vægast sagt þetta árið hvað veðurfar varðar og sú er þetta ritar þakkar fyrir það að komast á milli staða í því veðurfari sem verið hefur.

Rigning og vorblíða í janúar og febrúar var með ólíkindum hér um slóðir.

Ég er bjartsýn að eðlisfari og vona að ég finni þak yfir höfuðið hvar svo sem það kann að vera að finna fljótlega á kjörum sem ég ræð við.

Kemur í ljós.

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

 

 

Er saltpækillinn hollur fyrir öndunarfærin ?

Alveg er mér óskiljanlegt að saltpækillinn sé til nokkurra bóta í þessu efni, því það skyldi þó aldrei vera að þau hin sömu efni færu á hreyfingu og blönduðust viðbótarmagni af ösku og nagladekkjaryki innan bæjar, eftir stuttan tíma, sem aftur bætir þá á vandann í stað þess að minnka í raun.

Sjálf hefi ég nú smá samanburð varðandi það atriði að búa á öskusvæði annars vegar og í höfuðborginni snjólausri og vil meina að aska og moldrok sé illskárra en ryk sem nagladekk þyrla upp af götum borgarinnar.

Í fyrra bjó ég á höfuðborgarsvæðinu og þá var snjóavetur sem aftur var alger sæla hvað varðar lítið magn af óþverrasvifryki af völdum nagladekkja, nær fram á vor.

Ég leyfi mér hins að stórefast um það eins og áður sagði að saltpækill til að rykbinda sé af hinu góða.

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

 

 

Götur rykbundnar með saltpækli

Tilraunir til endurskoðunar stjórnarskrár eru fyrir löngu orðin " pólítiskur skrípaleikur "

Mál þetta allt frá upphafi til enda er með því móti að engu tali tekur.

Sú ákvörðun sitjandi stjórnvalda að setja óunnar tillögur stjórnlagaráðs í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu án umræðu á þingi eru fáheyrð vinnubrögð og einungis til þess fallið að búa til enn frekari vandræðagang um mál þetta.

Vandræðagang sem þó var til komin er tillögur þessar litu dagsins ljós og meirihluta þingheims mátti ljóst vera að gætu ekki orðið að stjórnarskrá i þeirri hinni sömu mynd.

Lýðskrumið um mál þetta hefur náð nýjum hæðum í íslenskum stjórnmálum hvort sem um er að ræða sitjandi stjórnvöld ellegar hluta af þeim flokkum sem þykjast vilja eigna sér mál þetta sem aðal....mál.

Það gæti því orðið erfitt að meta hver mun teljast Lýðskrumsmeistrari meistaranna í þessu efni.

 

kv.Guðrún María. 

Óánægja innan Samfylkingarinnar

Hvað veldur því að rannsóknir skortir á heimilisofbeldi hér á landi ?

Miðað við  magn aðkomu lögreglu að málum sem þessum er það furðulegt að ekki skuli liggja fyrir rannsóknir af einhverjum toga um mál þetta.

 

Svo sem hver er gerandinn sem og hve margir eru þolendur þess hins sama ?

 

Fer einhver úrvinnsla fram í kjölfarið og þá hvernig til handa þolendum ?

 

Því miður segir mér hugur um að hér sé falinn eldur í voru samfélagi.

 

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

Heimilisofbeldi á sér stað daglega

Nokkur orð um geðheilbrigðismálin.

Fyrir löngu, löngu síðan hefði það átt að vera komið til sögu að sérstök gjörgæsludeild fyrir veikustu einstaklinga geðdeilda væri til staðar svo mikið er víst, en sú er þetta ritar hefur gengið göngu með einstaklinga í þörf fyrir þessa þjónustu í all mörg ár og á stundum finnst manni þróun hvers konar hafa staðið í stað.

Það atriði að þjónusta göngudeildar bráðageðdeildar sé einungis opin lítinn hluta sólarhrings segir meira en mörg orð um forgangsröðun sjúkdóma í voru samfélagi.

Að mínu viti hefur samfélag vort verið að harðna varðandi alvarlega veika fíkla með geðsjúkdóma síðasta áratuginn en hin samfélagslegu úrræði ríkis og sveitarfélaga hafa verið misvísandi þar sem skortur á samhæfingu, eftirfylgni og nauðsynlegri úrvinnslu í málum einstaklinganna hefur verið fyrir hendi.

Tilhneiging þess efnis að vísa vandamálunum frá sér einhvern veginn með óviðundandi úrlausnum hefur því miður verið fyrir hendi.

 Heilsugæsla á höfuðborgarsvæðinu er af skornum skammti og aðkoma þeirrar hinnar sömu að geðheilbrigði er mér best vitanlega lítil sem enginn, sem er stjórnunarlegt skipulagsvandamál og mætti sannarlega breyta.

Öðru máli gegnir um heilsugæslu úti á landsbyggðinni sem þarf að fást við allt sem kemur upp í héraði, þar er þó tekist á við þau vandamál sem upp koma og aðilar virkjaðir til samvinnnu um mál.

Á tímum niðurskurðar þurfum við að ákveða hvaða fjármunir fara í hvað og niðurgreiðsla heimsókna sjúklinga á einkastofur geðlækna úti í bæ, skyldu heyra sögunnni til, meðan ekki er hægt að viðhafa geðheilbrigðisþjónustu sem skyldi á bráðasjúkrahúsi landsins.

 

 

kv.Guðrún María. 

 

Aukið ofbeldi á geðdeildum

Hey, hey.

Afar fróðllegt. 

Það skyldi þó aldrei vera að menn færu að nota og nýta ræktað land á Íslandi enn betur en verið hefur með útflutning á heyi af íslenskum ökrum.

 

 

kv.Guðrún María. 

 

Mikil aukning í útflutningi á heyi

Og allir vilja Lilju kveðið hafa.

Það verður mjög fróðlegt að fylgjast með næstu þingkosningum þar sem hver um annan þveran ætlar að bjóða fram sinn flokk til Alþingis.

Vissulega lifum við í smákónga og keisaraveldi þar sem skeggbroddur eins kann að skyggja á skeggbrodd næsta manns í orðanna hljóðan í stefnuskrá flokka.

Allir vilja Lilju kveðið hafa, þessu sinni rétt eins og stundum áður, en sem aldrei fyrr eftir að eitt þjóðfélag upplifði hrun.

Þurfti allt að hrynja til þess að vekja áhuga á stjórnmálum, spyr sú sem ekki veit ?

Svolitið skrítið. 

 

Sjálf er ég sáttur félagi í Framsóknarflokknum þar sem ég hef upplifað samvinnu og samstöðu um framgang mála í voru samfélagi.

 

Samvinnu og einingu sem er lykill að framgangi mála. 

 

kv.Guðrún Maria. 

 

 

Yfir tuttugu framboð búa sig undir kosningar

Tilraunir Samfylkingarþingmanns, til yfirklórs í stærsta lýðskrumi síðari ára.

Raunin er sú að langt er síðan að þingmenn vissu að tillögugerð sú sem stjórnlagaráð skilaði af sér væri EKKI efni í stjórnarskrá, nema að litlu leyti, og um það hið sama ríkti ekki nokkur einasta sátt.

Hráskinnaleikur þess efnis að setja málið óunnið í ráðefandi þjóðaratkvæðagreiðslu var til þess að toppa flest annað í þessum lýðskrumsleikaragangi flokka þeirra sem setið hafa við stjórnvöl landsins.

Álit Feneyjanefndarinnar tók síðan undir gagnrýni þá sem áður hafði komið fram á tillögugerðina sem betur hefði verið unnið með áður en málið var sett í þjóðaratkvæði með tilheyrandi kostnaði.

 

 

kv.Guðrún María. 

 

 

Valgerður: Mér er ómögulegt að þegja