Sveitarfélög verða að gera refi að minkum.

Það gat nú verið að fjárveitingavaldið gæti ekki skilgreint refinn eins mikinn skaðvald og minkinn, varðandi það atriði að halda þeim báðum í skefjum um landið allt.

Bændur sem misst hafa fé vegna refa vita hins vegar söguna vel í þessu efni og auðvitað þarf að hugsa um það að halda bæði minki og ref í skefjum, eins og var við lýði lengst af hér á landi.

kv.Guðrún María.

Ekkert fé til refaveiða

Ég fékk sting í hjartað..... að horfa á Kastljósið.

Gömul kona send heim í leigubíl, af sjúkrahúsi, lyklalaus, Guð minn almáttugur.

Þessi yndislega dugnaðarkona er kona sem ég þekki og þykir vænt um, og veit hve miklu sú hin sama hefur skilað sínu samfélagi gegnum tíðina.

Ég trúi því ekki fyrr en ég tek á að þetta verði talið í lagi af hálfu aðila sem hafa með málið að gera.

kv.Guðrún María.

Hve oft og hve mikið hafa bændur undir Eyjafjöllum mátt bera tjónið sjálfir af foki?

Veðurhamurinn undir Fjöllunum er engum líkur og margsinnis að ég tel hafa menn þurft að bera tjón sitt sjálfir af foki í slikum hamfaraveðrum enda fást engar tryggingar til þess arna.

Þessi hamfaraveður þar sem foktjón er um að ræða eru orðin mörg á þessu svæði.

Þá vaknar sú spurning eru gerðar ríkari kröfur til bygginga á þessum svæðum eða gilda sömu reglur þar og annars staðar ?

Ég veit ekki betur en sömu reglur gildi um byggingar á þessu svæði eins og annars staðar, samt er ekki hægt að tryggja gegn slíku að virðist.

Á árunum um 1970 gerði eitt hamfaraveður og var sveitin öll í rúst, og þá var rætt um að Viðlagatrygging myndi að hluta bæta tjón bænda undir Fjöllunum, en ef ég man rétt, þá bætti það hið sama lítið sem ekki neitt.

Það væri nú ekki úr vegi að rýna ögn ofan í tjón af völdum náttúruhamfara en þar er foktjón einn hluti af slíku.

kv.Guðrún María.

Mikið tjón undir Eyjafjöllum

Hvar er virðingin fyrir fólkinu sem kom okkur til manns ?

Það er ætíð jafn skammarlegt til þess að vita að fólkið sem kom okkur til manns hér á landi og skapað hefur það þjóðfélag sem við þó höfum, megi þurfa að sitja með byrðar á herðum af skerðingum á kjörum á efri árum, skerðingum sem ganga þó ekki jafnt yfir alla í þessu tilviki.

Það heitir mismunun og er brot á jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar í raun, hvort sem mönnum líkar betur eða ver, eitt af mörgum brotum á þeirri hinni sömu reglu þar sem það væri sannarlega þarft að skipa sérstaka rannsóknarnefnd af hálfu Alþingis til þess að fara ofan í saumana á því hvar og hvenær jafnræðisreglan er brotin á þegnum landsins, hvort sem er, hvað varðar aldur, eða annað.

kv.Guðrún María.

Kjaraskerðing verði afturkölluð

Ríkisendurskoðun veitir Alþingi nauðsynlegt aðhald.

Sú er þetta ritar hefur á sínum tíma átt góð samskipti við Ríkisendurskoðun varðandi úttekt þeirrar hinnar sömu stofnunnar á Læknadeild Tryggingastofnunar Ríkisins sem til kom að beiðni þáverandi ráðherra á þeim tíma, eftir gagnrýni sjúklingasamtaka þar að lútandi sem ég var þá í forsvari fyrir.

Sú hin sama úttekt leiddi af sér umbætur mér best vitanlega, þar sem ákveðin atriði máttu betur fara, en Alþingi var birt sú hin sama niðurstaða í skýrslu rétt fyrir jólin 1997.

Mikilvægi þess að trúnaður ríki milli Alþingis og Ríkisendurskoðunnar er sannarlega nauðsynlegt og það er þingmanna að standa vörð um þá hina sömu þætti hvers eðlis sem eru.

kv.Guðrún María.

Kostnaður kerfisins nam 5,9 milljörðum

Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar samkvæmt núgildandi lögum.

Frá árinu 1990, hefur þetta staðið í fyrstu grein laga um stjórn fiskveiða hér á landi.

" 1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum. "

Þetta ákvæði er skýrt og því algjörlega óþarft að bæta við einhverju um það hið sama í stjórnarskrártillögum, ellegar lagasetningu annarri hvers konar í raun, svo er og hefur verið og aðeins sitjandi stjórnvalda að framfylgja því hinu sama samkvæmt lögunum.

kv.Guðrún María.

Segja Steingrím hóta útgerðinni

Um daginn og veginn.

Dagarnir líða áfram í einhverri þoku óvissu um hvar maður kunni að geta höfði sínu hallað hér á landi, með eitthvað sem heitir þak yfir höfuðið hvers eðlis sem er til handa sér og sínum.

Er samt langt komin með að pakka niður heimili mínu, til þess að koma því einhvers staðar í geymslu, áður en ég þarf að vera búin að rýma það hið sama.

Kanski er kominn sá tími að Íslendingar þurfi að hverfa aftur í torfkofana þ.e sá hluti sem ekki er gjaldgengur á hinn almenna leigumarkað sökum tekjustöðu hvað þá til kaupa á húsnæði ?

Kanski er það svo að hinn svokallaði jöfnuður sem núverandi stjórnvöld guma sig af sé jöfnuður niður á við þannig að millistéttin sé á leið í félagslegt húsnæði og tekjuminni hópum verði vísað á Guð og gaddinn ?

Í minni stöðu nú, er það auðvelt að detta í pytt svartsýni, þótt sannarlega hafi mig sjaldan skort bjartsýni út í hið óendanlega um að vandamál hvers konar séu verkefni til að leysa, hverju sinni, eftir mögulegu efnum og aðstæðum.

Hvers konar kerfi mannsins eru mannanna verk, kerfin eiga að þjóna manninum en ekki öfugt, til þess greiðum við skatta, og smíðum lög sem gilda eiga um alla en ekki suma.

kv.Guðrún María.

Burt með þig úr Hafnarfirði, Guðrún María !

Svo virðist að lög um félagsþjónustu sveitarfélaga gildi ekki um mig og mína persónu, hér í sveitarfélaginu Hafnarfirði, þar sem ekki var mögulegt að veita mér frest, til niðurgreiðslu eldri skuldar, til þess að vita hvar ég stæði að loknu tjónsuppgjöri slyss sem ég varð fyrir sem starfsmaður Hafnarfjarðarbæjar, fyrir tæpum tveimur árum.

Fór á sérstakan fund við aðila alla er gegna hlutverki í þessu bæjarfélagi frá félagsráðgjafa, formanns fjölskylduráðs, viðtals við sviðsstjóra í sumar til bæjarstjóra í gær en engin gat né getur gert neitt......

Þrátt fyrir það atriði að lögin um félagsþjónstu sveitarfélaga kveði á um það að ráðgjöf og úrræði skuli vera verkefni sveitarfélaga, þá gildir það ekki um mig, og mína persónu, eins og áður sagði, hér í þessu sveitarfélagi.

Það er eitt að hafa vinnugetu og annað að tapa henni, því möguleikarnir til þess að umbreyta tekjustöðu hverfa við það að tapa vinnugetunni.

Daginn sem ég slasaðist átti ég að fara að vinna aukavinnu eftir nokkurt hlé, en gat ekki og allan tímann þessi tæpu tvö ár hefði ég getað fengið vinnu þessa en gat ekki tekið hana vegna heilsutaps.

Alla mína hunds og kattartið hefi ég unnið láglaunavinnu á vinnumarkaði, fullan vinnudag lengst af, þar sem ég hefi ekki gengið menntaveginn og sökum þess ekki haft tekjustöðu til kaupa á húsnæði sem ekkja og einstæð móðir hin síðari ár.

Í þann áratug sem ég starfaði hjá Hafnarfjarðarbæ, starfaði ég með góðu fólki sem lagði allt á sig til þess að gera sem best fyrir vinnuveitanda sinn, og þar tel ég mig sjálfa hafa gert það sama og sá góði hópur gerði og gerir enn þann dag í dag á lélegum launum menntaðir jafnt sem ómenntaðir.´

Mér er gert að rýma heimili mitt fyrir 15, nóvember næstkomandi með mínar skuldir á bakinu og væntanlega ekki möguleika til þess að halda heimili hér framar, því húsaleigubætur yrðu teknar upp í skuldina hér, af mér sem þýddi það að ég ræð ekki við það af örorkubótum mínum.

Þannig er nú það.

kv.Guðrún María.

Samfylkingin rær á lýðskrumið í komandi kosningum.

Núverandi ríkisstjórn mun að öllum líkindum slá sig til riddara undir formerjkum lýðræðisins hins mikla allra handa, sem þó ekkert er í raun heldur einungis lýðskrum og loforð um breytingar sem enginn veit þó hverjar skulu verða og engin sátt ríkir um á Alþingi.

Ríkisstjórnin kaus að færa mál þetta í þennan búning óvissuferðalags og fáránlegrar popp opp uppákomu af hálfu þeirra er skipaðir voru í eitt stykki ráð rikisins til tillögugerðar um stjórnarskrá.

" Mikilvæg og söguleg þáttaskil " er svo fjarri sanni að það hálfa væri nóg en ráðherran er eldri en tvævetur í pólítik og auðvitað er nærtækt að slá sig til riddara hins mikla lýðræðis, helmings kosningabærra manna sem sögðu já , já, já ...... um einhverjar breytingar.

Breytingar frá ríkisstjórn sem ákvað að láta almenning í landinu borga hrunið, með sköttum og horfa á ofan úr Fílabeinsturninum.

Velferð er orð á blaði eins og fyrri daginn, sem rætt er á ráðstefnum til þess að skilgreina vandann í stað þess að leysa, en þá er hægt að greiða þeim sem þar hafa framsögu í stað þess að verja fjármunum til málaflokksins.

Því miður lifum við í blaðursþjóðfélagi þar sem allir þykjast vilja leysa allan vanda í orði kveðnu en hafa ekki bein í nefinu til þess að taka ákvarðanir sem þjóna heildarhagsmunum hverju sinni.

Ráðherra blæs hér kunnugar sápukúlur sem hugsanlega gætu hentað til þess að hennar flokkur gæti áfram setið við valdatauma, ekkert annað.

kv.Guðrún María.

Flokkadrættir og klækir víki

Um daginn og veginn.

Ég þakka fyrir hvern dag sem ég er ekki mjög slæm af verkjum í bakinu, en ég hefi öðlast lærdóm um það hvað ég get og hvað ekki, sem smám saman hefur orðið að venjum.

Ég þakka fyrir að hafa góðan sjúkraþjálfara sem sífellt hjálpar mér til þess að halda minni heilsu eins og mögulegt er.

Ég þakka reyndar hvern dag í mínum bænum fyir allt það góða sem verður á vegi mínum og bið fyrir þeim sem erfitt eiga.

Jafnframt bið ég minn Guð um ráð og dáð í verkum daganna, en bænin er von og vonin lífsneisti, nauðsynlegrar bjartsýni þess efnis að ætíð finnist lausnir á
hvers konar vanda, við að fást.

Raunin er sú að ætíð finnast lausnir, allt er það spurningin um hversu skynsamlegar lausnir maðurinn finnur í málum öllum, frá því smæsta upp í það stærsta.

kv.Guðrún María.