Um daginn og veginn.

Það hefur verið afskaplega ánægjulegt að sjá unga sem aldna utan dyra undanfarna daga, í góðviðrinu sem yljar okkur þessa daganna.

Sjálf tók ég mig til og sópaði kóngulóarvefjum utan af svalaglugganum, en það breytti litlu , kóngulóin var komin aftur næsta dag á sama stað, og búin að vefa sinn vef að nýju.

Ég lét þar við sitja um sinn en einhvern veginn varð mér hugsað til þess að ef til vill væri þetta álíka og stjórnmálaumhverfið þar sem litlu máli virðist skipta hver situr við valdataumana, það hneigist til að falla í sama farið án umbreytinga.

Annars hefi ég verið upptekin af því að taka það eins rólega og ég get til þess að koma blóðþrýstingnum í lag að nýju, í vinnunni og heima, eftir að lyfin duttu út af markaði öllum að óvörum, en sams konar lyf kom ekki fyrr en víku síðar.

Hlustaði annars á stefnuræðu forsætisráðherra og jómfrúarræður nýrra þingmanna í gær og verð að hrósa frænda mínum formanni Framsóknarflokksins fyrir góða ræðu, en einnig var nafni hans í Samfylkingunni og Þór Saari, ásamt Ásmundi Daða að ógleymdri Guðfríði Lilju, ræðumenn kvöldsins.

Vonandi munu þeir nýju þingmenn sem taka sæti á Alþingi ná því að standa vaktina, sem skyldi.

 

kv.Guðrún María.