Frelsi til atvinnu, og almannahagsmunir.

Ein af meginstoðum mannréttinda í vestrænum samfélögum hefur verið frelsi manna til atvinnu.

Því hinu sama frelsi má þó setja skorður að segir í stjórnarskrá okkar Íslendinga svo fremi almannahagsmunir kalli á slíkt.

Hér á landi voru það ekki almannahagsmunir sem kölluðu á það að ákveðnum útgerðarmönnum yrði fært það vald í hendur að hafa í hendi sinni yfirrráðarétt á fiskveiðum ásamt því að gera sjómenn síðan að leiguliðum í sinni þágu í formi fénýtingar.

Þar var um að ræða afturför eina öld aftur í tímann er lénsskipulag viðgekkst hér á landi.

Sorgleg þróun sem sett hefur mark sitt á þjóðfélagið í formi verðmætamats, frá því hin ævintýralega braskumsýsla með kvóta hófst hér á landi.

Enginn sagði neitt þegar fyrsti útgerðarmaðurinn seldi síg síðan frá fiskveiðum með stórgróða í farteskinu, líkt og það væri í lagi að viðhafa slíka verðmyndun við fiskveiðar á Íslandi.

Hluti þjóðarinnar hafði steingleymt því hvernig við komust úr torfkofum í steinsteypt hús, og hið endalausa góðæri sem öllum var talin trú um að engan enda tæki með fjármálasnillingum á hverju strái, varð til þess að auka enn á neysluæðið.

Huti þjóðarinnar tók ekki þátt í þessum leik og sá aldrei góðærissólina koma upp heldur skatta á skatta ofan ásamt sífellt lélegri almannaþjónustu alls staðar meðan örfáir fjármálamógúlar fleyttu rjómann af afkomunni með mánaðarlaunum sem talin voru til ævilauna verkakvenna í landinu.

Það var því ekki aðeins að frelsið hafi verið fjötrað í aðalatvinnugrein einnar þjóðar ,heldur voru landsmenn skattpíndir sem aldrei fyrr og algjörlega ósýnilegt hver tilgangur hins meinta hagræðingarþjóðfélags átti að geta gengi upp með því móti.

kv.gmaria.

 

 

Athugasemdir

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 11.11.2008 kl. 21:08]

Sæl Guðrún. Sem Vestfirðingur hef ætíð verið á móti þessu gjörspillta
kvótakerfi, og get því tekið undir þessi sjónarmið hér.

[Marta B Helgadóttir, 11.11.2008 kl. 21:42]

Hjartanlega sammála ..., enda vestfirðingur líka :)