Eru heildarhagsmunir íslenskra heimila fólgnir í því að flytja hænsni yfir hafið, sem hægt er að framleiða hér ?

Ég verð að játa að ég skil þetta nú ekki alveg, þ.e hvernig það getur verið " ódýrara " fyrir neytandann að taka ekki aðeins þátt í því að greiða framleiðslukostnað í landi hinum megin Atlantsála, heldur einnig flutningskostnaði yfir hafið.

Getur verið að innflytjandinn ætli að taka á sig flutningskostnaðinn, til að niðurgreiða vöruna ?

Hvað mína tilfinningu varðar sem neytanda þá hefi ekki annað getað séð en innflutt magn af slíku sé til staðar hér nú þegar í  nægilegum mæli.

Um hvað eru menn að tala ?

 

kv.Guðrún María. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

„Mest innflutt fóður og vinnuafl“

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 2.4.2013 kl. 10:00]

Það er von þú spyrjir Guðrún, þessi hagfræði vefst sjálfsagt fyrir mörgum.

En það er þó kannski hægt að rökstyðja þetta á einhvern hátt. T.d. eru kjúklingar í Evrópu yfirleitt framleiddir í verksmiðjubúum við skelfilegar aðstæður. Sjálfdauði í slíkum búum er gífurlegur og þarf sjálfsagt ekki mörg til að fjöldi sjálfdauðra unga vegna aðsæðna í búunum, nái heidarfjölda framleiddra kjúklinga hér á landi. Þá liggur fyrir að ýmsum lyfjum er dælt í þessa fugla við sjúkdómum sem eru okkur Íslendingum mjög framandi. Þetta gerir að verkum að framleiðsla kjúklinganna verður eitthvað ódýrari þarna úti, þó gæðin séu ekki að sama skapi.

Þá er samanburður á verði kjúklinga hér á landi ekki réttur, þar sem verið er að bera saman ferska íslenska kjúklinga við frosna innflutta. Það vita þekkja allir mun á ferskvöru og frosinni.

Verið getur að hægt væri að fá kjúkling erlendis á lágu verði, framleiddann í stórverksmiðjubúi með tilheyrandi lyfjagjöfum, frysta hann og flytja til landsins. Hugsanlega er hægt að fá flutning þessarar vöru svo ódýrann að þetta væri gerlegt. En það er ljóst að þegar álagning kaupmannsins hér á landi er komin ofaná er verðir í besta falli sambærilegt. Þá er spurning hvort við sem ætlum að éta þennan fugl viljum frekar leggja okkur til munns frystann kjúkling framleiddann við verstu aðstæður sem þekkjast, eða ferskann íslenskan fugl framleiddann við þær aðstæður sem bestar þykja í heiminum.

Það er auðvitað ljóst að kaupmenn landsins munu gera allt sem þeir geta til að koma á þessum innflutning á frosnum fugli til landsins, þeirra er hagurinn. Þeir sjá í hendi sér að þó þeir greiði vænlega með slíkum fuglum í einhverja mánuði, mun sú niðurgreiðsla borga sig jafn skjótt og innlendum framleiðendum hefur verið rutt úr vegi. Þetta er ekki í fyrsta skipti sem slíkar aðferðr hafa verið stundaðar í heiminum!

Það sem kaupmenn gleyma að taka með í þessa jöfnu sína er að sú neysla sem er á kjúklingum hér á landi mun dragast verulega saman, ef einungis frosnir fuglar úr stórverksmiðjubúum Austur Evrópu er í boði. Því gæti sá gróði sem kaupmenn sjá þarna í hillingum, snúst fljótt upp í andhvefu sína.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 3.4.2013 kl. 00:12]

Sæll Gunnar og takk fyrir innlitið og þína skoðun.

kv.Guðrún Maria.