Það var í Þykkvabænum....

Ég sendi hamingjuóskir í Þykkvabæinn með Kartöfluhátína, sem er sannarlega flott framtak hjá þeim svo ekki sé minnst á listasýningar því til viðbótar.

Það var í Þykkvabænum sem ég steig mín fyrstu spor á vinnumarkaði fjórtán ára gömul, við vinnu í sláturtíðinni en 16 ára hafði ég fundið æskuástina mína þar sem ég síðar giftist, og dvöl mín í Þykkvabænum á þeim tíma því meiri en ella árin fram yfir tvítugt er leiðir okkar skildu.

Þykkvabærinn var á þessum árum einstakt samfélag af sveit og þorpi, þar sem kartöfluræktin var í blóma samhliða blönduðum búskap hjá mörgum.

Heyskapur og rollutilstand allra handa, ásamt heyskap og auðvitað kartöfluupptöku var eitthvað sem litaði mannlífið, og eitt sinn var stödd á kartöfluvél er Hekla hóf að gjósa og það var sérstök upplifun að sjá það.

Þykkvibærinn á stóran kapítula í mínum minningasjóði, enda eins og áður sagði
einstakt samfélag.

kv.Guðrún María.

300 manns gæddu sér á kartöflusúpu