Hinar ótrúlegustu birtingamyndir eineltis eiga sér stað í voru samfélagi.

Sú er þetta ritar hefur marga fjöruna sopið í því efni að mega þurfa að berjast fyrir eigin tilvist sem persóna í þessu samfélagi þótt ef til vill sé það álitamál hvort um einelti hafi verið að ræða eða ekki.

Eigi að síður mátti ég meðtaka fyrirvaralausa uppsögn úr starfi árið 1996, hjá vinnuveitandanum Reykjavíkurborg, nánar tiltekið Dagvist barna sem leikskólastarfsmaður.

Ekki var hægt að fá skýringar á því hvers vegna mér var sagt upp skriflega þær voru sagðar ekki til, og starf mitt til sex ára allt í einu týnt.

Verkalýðsfélagið atti mér félagsmanninum fram til að verja minn rétt en gerði lítið af sjálfsdáðum enda við stjórn borgarinnar gegnum pólítikina, en ég hætti ekki og leitaði með kvörtun til Umboðsmanns Alþingis á þeim tíma, en hann fann þá skjal sem búið hafði verið til um mig og mér hafði verið meinaður aðgangur að, og viti menn skjal þetta var þess eðlis að við áframhaldandi umkvörtun mína til Persónuverndar var niðurstaðan sú að vinnuveitanda var gert að eyða skjali þessu vegna ómálaefnalegra forsendna þar að lútandi.

Þetta tók mig hins vegar tvö ár að standa í þessum bréfaskriftum við aðila alla, en bætur fékk ég engar því mat sérfræðings þar að lútandi var það að ekki borgaði sig fyrir mig að reka mál í þessu efni en uppreisn æru var eigi að síður það sem ég uppskar eftir þessarra tveggja ára baráttu.

Síðar eftir þáttöku um tíma í pólítisku starfi með einu stykki stjórnmálaflokki datt mér í hug að bjóða mig fram til formanns í þeim hinum sama flokki og varð það á að setja eitt like á fésbókinni við síðu sem fyrrverandi flokksmaður og þáverandi þingmaður hafði framsett þar að bæ sem varð að álíka eldi innan flokksins að fá finnast dæmi um, sem ekki varð slökktur fyrr en ég sagði mig úr flokki þessum á vordögum 2009.

Meðal annars var mér ætlað að gefa opinbera yfirlýsingu um dómgreindarleysi vegna þessa " læks " af aðilum þeim er höfðu með málin að gera.

Það er hins vegar þarft að ræða um þessi mál hvort sem teljast einelti eða á hinu gráa svæði þess hins sama og í ljósi þess rifja ég þetta upp núna.

kv.Guðrún María.

Einelti spyr ekki um stöðu fólks

Athugasemdir

[Þórdís Bachmann, 12.6.2012 kl. 18:27]

Sæl Guðrún María.

Vissulega hljómar þetta eins og klárt einelti, en langar að senda þér þessa grein, sem er skrifuð af sérfræðingi (sem ég er ekki).

Þar er t.d. fjallað um þolanda og hvað hann þarf að gera fyrir sig. T.d. að standa í bréfaskriftum í einhver ár.

Fá ekkert nema uppreisn æru fyrir, en þó það.

En við alla þolendur eineltis segi ég:

Talið við Thelmu í Drekaslóð!

21. maí 2010 - 13:06 Kolbrún Baldursdóttir

Er ekki bara best að þú hættir störfum?

Þolendur og gerendur eineltis fyrirfinnast á flestum aldursskeiðum. Sjónum hefur hvað mest verið beint að einelti barna en e.t.v. minna að einelti meðal fullorðinna. Einelti meðal fullorðinna er þó síður en svo einskorðað við vinnustaði.

Einelti á vinnustað

Birtingarmyndir eineltis á vinnustað eru margar og mismunandi allt eftir eðli og aðstæðum á vinnustaðnum. Þolendur og gerendur geta hvort heldur sem er verið úr röðum stjórnenda/millistjórnenda eða starfsmanna sem ekki bera stjórnunarlega ábyrgð. Einelti einkennist af röð atvika í stað eins ákveðins atburðar.

Einelti er skilgreint sem ítrekaðar neikvæðar athafnir sem beitt er af einum eða fleirum einstaklingum í garð annars einstaklings. Neikvæðar athafnir eru m.a.:

Baktal/rógburður

Sniðganga, einangra og hafna samstarfsaðila

Halda frá, leyna upplýsingum eða kaffæra í verkefnum

Gagnrýna, bera röngum sökum

Hvað eiga þolendur sameiginlegt?

Þolendur eru á öllum aldri en rannsóknir hafa sýnt að meirihluti þeirra eru konur. Ekki hefur tekist að greina persónugerð hins dæmigerða þolanda. Fordóma gætir enn í umhverfinu í garð þeirra sem segjast vera þolendur eineltis. Fordómarnir lýsa sér t.d. þannig að fólk sem jafnvel þekkir lítið eða ekkert til málsatvika hefur tilhneigingu til að álykta að sökin sé þolandans. Þolandinn endurspeglar fordómana með því að upplifa skömm og sektarkennd. Fordómar í garð þolandans skýra að einhverju leyti af hverju vandamál af þessu tagi hefur tilhneigingu til að vera falið. Þolandinn álítur sem svo að það kunni að stríða gegn hagsmunum hans ef eineltið fréttist. Hann óttast að vera álitinn vandræðaseggur og með því kunni möguleikar á seinni tíma ráðningu að skerðast. Ef ástandið er viðvarandi og ekki útlit fyrir að taka eigi á málunum er líklegt að þolandinn verði auðsæranlegur og gefi frekar á sér höggstað eða geri mistök í starfi.

Afleiðingar eineltis eru flestum kunnar. Ef þolandinn er látinn fara eða telur sig knúinn til að yfirgefa vinnustaðinn er bataferillinn lengri. Auk þess sem hann hefur misst atvinnu sína er hann fullur efasemdar um sjálfan sig. Í raun velta örlög þolandans hvað mest á persónustyrk hans, stuðning fjölskyldu og þeirri trú að honum sé ekki alls varnað.

Hvað býr í einstaklingi sem vill leggja annan í einelti?

Einelti finnst án tillits til efnahags, stéttar, stöðu eða búsetu. Fullorðnir gerendur eineltis eru bæði karlar og konur. Vísbendingar eru um að gerendurnir sjálfir hafi brotna sjálfsmynd og séu óöryggir með sig. Með því að valda öðrum vanlíðan, næra þeir sína eigin og upplifa sig verðugri. Öfund er gjarnan megin driffjöður í eineltisathöfnum gerandans. Í sumum tilvikum hefur gerandinn sjálfur verið lagður i einelti en það er þó ekki einhlítt.

Gerandinn er ekki alltaf með áhangendur. Algengt er þó að hann leggi sig fram um að sannfæra samstarfsfélaga sína um galla og veikleika þolandans. Illviljinn sem einkennt hefur einstaka eineltismál getur orðið slíkur að samúð og samkennd hverfur með öllu og gerandinn (gerendur) lætur sér líðan þolandans í léttu rúmi liggja. Hætti þolandinn störfum hvort sem hann sé látinn fara eða fer sjálfviljugur upplifa gerendur gjarnan sigur. Með brotthvarfi þolanda hafa athafnir þeirra verið réttlættar.

Stjórnandinn (annar en þolandi eða gerandi)

Árangursríkur stjórnandi þarf að hafa faglega jafnt sem persónulega burði til að stjórna. Góður stjórnandi er sér meðvitaður um styrkleika og veikleika sína. Hann gerir starfsfólki sínu grein fyrir að baktal eða hvers lags ofbeldi verði ekki liðið enda slíkt vinnuumhverfi óheilbrigt og mannskemmandi. Dæmi eru um að stjórnandi geri þolandann að sökudólgi og telji lausnina felast í brottvikningu hans.