Varla eru bílalánin eina dæmið um forsenduskort á veðhæfni til útlána ?

Mér er spurn í huga varðandi sértæka lagasetningu af hálfu félagsmálaráðherra, varðandi gengistryggð bílalán, hvort þar sé um að ræða eitthvað einstakt dæmi í íslensku fjármálaumhverfi fyrir hrun eða hvort víðar megi leita dæma um skort á forsendum til útlána ?

Ég tel að því miður sé þar ekki um eitthvað einstakt fyrirbæri að ræða og sökum þess, er sértæk lagasetning um bílalán eingöngu eins og dýfa fingri í vandamálið að mínu viti.

Það atriði að félagsmálaráðuneyti setji fram frumvarp um fjármálaumhverfið, sem ég hélt að væri frekar á borði viðskiptaráðuneytis eða fjármálaráðuneytis, finnst mér sérstakt.

Tilfinningin fyrir þvi að stjórnvöld skorti heildarsýn er fyrir hendi.

kv.Guðrún María.

18 ára fékk 100% lán til að kaupa rándýran bíl

Athugasemdir

[Kristján P. Gudmundsson, 2.6.2010 kl. 07:53]

Gott blogg. Guðrún María, ég hef engu við það að bæta.

Kv., KPG.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 3.6.2010 kl. 00:32]

Takk fyrir það Krístján.

kv.Guðrún María.