Hið íslenzka flokksræði og lýðræði landsmanna.

Það hefur verið sérstakt að fylgjast með flokksmönnum Samfylkingar sem og hluta VG við það að reyna að verja tilvist icesavesamkomulagsins, til handa þjóðinni.

Þvílík og önnur eins flokkshollusta fyrirfinnst vart, sem aftur færir heim sanninn að það er sami rassinn undir bæði vinstri og hægri flokkum við stjórnvölinn, þ.e. í nafni flokka sinna munu þeir bjóða þjóðinni allt það sem flokksforystunni dettur í hug að bera á borð, einkum og sér í lagi ef menn sitja við stjórnvölinn.

Hið sama gildir um meinta miðjuflokka, Frjálslyndi flokkurinn náði að þurrka sjálfan sig út af þingi með flokksræði og endurnýjunarleysi í forystu flokksins, meðan Framsóknarflokkurinn hafði þó vit á að skipta um menn í brúnni, þótt ekki hefði stefnan breyst eitthvað sérstaklega, þá græddu þeir eigi að síður á því hinu sama.

Fjötra flokksræðisins er eigi að síður að finna innan valdapíramída íslenska stjórnkerfisins þar sem gamla skipulagið var það að vinstri flokkarnir fengu að hafa sína menn heilbrigðis og tryggingamálaflokki sem og félagsmálageira meðan hægri menn sátu við valdatauma og höfðu tögl og hagldir um fjármál og dómsmál, og Framsóknarflokkurinn við stjórnvaldatauma fékk yfirleitt einhvers konar byggðamálanefndarformannastarfssemi allra handa en á siðari árum frjálshyggjunnar hinnar endamarkalausu gat flokkurinn komið sínum mönnum vel fyrir í viðskiptaumhverfinu líkt og þáverandi samstarfsflokkur íhaldið sem gerði hið sama.

Ef einhver vildi fara að breyta einhverju í viðkomandi málaflokkum þá var eins gott að gera sér grein fyrir þessum gamla valdapíramída sem var til á blaði með ósýnilegu bleki.

kv.Guðrún María.