Loksins, loksins, er farið að ræða skipan mála hjá verkalýðshreyfingu þessa lands.

ER það eitthvað eðlilegt að formenn verkalýðsfélaga séu með margfalt hærri laun en verkamaðurinn sem þeir semja fyrir sem forystumenn í samningum ?

Guðmundur jaki, heitinn varaði við hagfræðingastóðinu ef ég man rétt og það skyldi þó aldrei að hafi verið orð í tíma töluð á þeim tíma.

Alls konar kostnaði hefur verið hlaðið inn í skipan verkalýðsmála, og nægir þar að nefna yfirstjórnunarapparatið ASÍ, sem regnhlifarbandalag fyrir verkalýðsfélög í landinu og BSRB í opinbera geiranum.

Gæti verið að það kostaði eitthvað að reka slíkt apparat og hver skyldi borga kostnaðinn nema launþeginn á lúsarlaunum á vinnumarkaði ?

Félagsgjald til verkalýðsfélaga og iðgjald í lífeyrissjóð er lögbundið en sama lagaapparat leyfir það enn að stjórnir verkalýðsfélaga skipi að sjálfdæmi í stjórnir lífeyrissjóða, án aðkomu launamannsins að slíku.

Því til viðbótar hafa atvinnurekendur einnig komist í stjórnir sjóða þessara eins fáránlegt og það nú er.  Þetta skipulag hafa vinstri menn hér á landi varið í áraraðir en verður að telja afdalafyrirkomulag lýðræðisleysis fram í fingurgóma.

Lífeyrissjóðirnir voru nýttir til þess að fjárfesta á hinum nýstofnaða hlutabréfamarkaði hér á landi á sínum tíma og í hverju ?

Jú óveiddum fiski úr sjó, með öllum þeim mögulegu og ómögulegu óvissuþáttum sem slíkt innihélt eðli máls samkvæmt.

ALDREI skyldi lögboðin innheimta af launamönnum notuð og nýtt í fjárfestingu óvissuþátta hvers konar, á fjárfestingabraskmarkaði, ALDREI.

Það er skömm og hneisa stjórnmálamanna að hafa ekki fest fingur á þessu máli, fyrir löngu síðan.

kv.Guðrún María.