Þurftu útgerðarmenn að landa fiski á íslenska markaði ?

Svarið er nei.

Atvinnutækifærin voru flutt út í gámum í miklum magni undir formerkjum hagræðingarinnar hinnar miklu, í sjávarútvegi, þar sem það gleymdist að reikna inn í formúlurnar að það væri þjóðhagslega hagkvæmt að hafa fleiri störf í landinu.

Samgöngubætur og fjármagn til þeirra hefur að virðist á síðari tímum helst miðast við það hve auðvelt gæti verið að flytja fisk i gámum um langan veg til útflutnings í gámum landið þvert og endilangt, ó u n n i n n.

Útgerðarmenn hinir örfáu sem sátu að veiðiheimildum högnuðust nóg af því að braska með fiskveiðiréttinn selja hann og leigja sitt á hvað til skammtíma meðan þjóðinni sem borgaði þetta ævintýri ( allir skattgreiðendur) máttu una því að horfa á umbreytt samfélag rikra og fátækra í einu landi, og sjávarþorp í baráttu fyrir tilveru sinni um land allt.

mál er að linni.

kv.gmaria.

Athugasemdir

[Hreggviður Davíðsson, 10.11.2008 kl. 03:42]

Vinan mín. Þú eflaust manst ekki eftir eða varst of ung til að taka til þín, æsinginn þegar kvótinn var settur á. Hver einasta stofnun landsins öskraði sig hása til að sú vitfyrring næði fram að ganga. Í dag er engin vitleysa fólgin í því að flytja út fisk í gámum, óunnin og hráan. Öðru nær. Fólk í útlöndum er alveg eins og við. Það vill fá fisk, sem er ferskur og flottur. Að fullvinna fisk  hér til lands, krefst gæða, skilvirkni og bættrar markaðssettningar. Engin stjórnmálamaður/kona hefur hingað til talið ómaksins vert að greiða götu slíks iðnaðar. Hér hafa peningarnir ráðið ríkjum. Peningar sem aldrei hafa verið til, vel að merkja. 

[Guðmundur Jónas Kristjánsson, 10.11.2008 kl. 21:39]

Sæl Guðrún. Held að kröfurnar verði nú meiri að aflinn verði verkaður
sem mest hér heima í ljósi atvinnuástandsins, og að meira fáist
af gjaldeyri fyrir aflann.