Frelsið og mörkin.

Núverandi sitjandi valdhafar við stjórnvölinn hér landi hafa ekki verið þess umkomnir að setja nauðsynleg mörk, þess frelsis sem sömu aðilar innleiddu.

Á sama tíma hefur sú umbreyting í þjóðfélaginu orðið þess valdandi að til dæmis íþróttahreyfingin og hinir ýmsu aðilar er staðið hafa að menningu með margvíslegu móti hafa meira og minna verið háðir markaðsöflunum og einkaframtakinu í voru samfélagi í formi styrkja.

Líkt og slíkt væri sjálfsagður hlutur, sem í mínum huga er það allsendis ekki og án efa nú í dag spurningin um að í upphafi skyldir endir skoða.

Frétt þess efnis að Listasafn Reykjavíkur ( höfuðborgar landsins) gæti ekki lengur boðið ókeypis aðgang vegna þess að þeir hinir sömu nytu ekki lengur styrkja vegna umbreytinga í fjármálaumhverfi er spurning um kostun þá hina sömu í upphafi, ekki satt ?

Hafa önnur söfn á landinu farið út í slíka þáttöku einkaaðila að málum ?

Hef ekki orðið vör við það atriði og efa að allir myndu vilja vera háðir slíkum framlögum ellegar hugsað málið lengra fram í tímann.

Hamagangur hins mikla markaðsdansleiks er því nokkuð mismunandi annað verður ekki sagt.

kv.gmaria.