Gott mál svo langt sem það nær.

Einn dagur á ári í hvers konar átök er að mínu viti ákveðin sýndarmennska, það þarf nefnilega meira að koma til svo sem ráðstafanir sem hvetja menn skattalega til þess að spara eldsneyti, og nota fæturnar eða hjóla í vinnu.

Hvernig ?

Jú sveitarfélögin hafa það atriði að hluta til í lófa sér með skattlagningu á íbúa þar sem veita má ívilnun vegna vinnu innan bæjarmarka, sem aftur er umhverfisvænt og þjóðhagslega hagkvæmt.

Því fyrr því betra sem menn fara að skoða slíkar hugmyndir í alvöru.

kv.gmaria.

Hjóladagur fjölskyldunnar

Athugasemdir

[Morten Lange, 20.9.2008 kl. 17:52]

Heyr, heyr

[Ester Sveinbjarnardóttir, 21.9.2008 kl. 02:19]

Það eru ekki viðunandi hjólastígar fyrir fólk, þess vegna er það mikil ábygð að kvetja fólk til að fara óvrið út í umferðina.  Það er alvarlegt mál að mínu mati, menn eru að bjóða til veislu sem getur orðið þeirra síðasta.

[Morten Lange, 21.9.2008 kl. 13:47]

Sæl Ester

Ég er sammála þér og við öll hjá hjólasamtökunum að það stórvanti mannvirki til samgangna á reiðhjólum á Íslandi. Ekki einn metri hefur verið   hannaður og byggður með þörfum hjólreiða til samgangna sem frumforsenda. Og jafnvel í formi "hefðbundinna"  gangstétta og útvistarstíga vanti mjög mikið upp á tenginga á milli borgarhluta og nágrannasveitafélaga. Bæði á höfuðborgarsvæðinu og annars.

En : Þessi veisla ( Hjóladagur fjölskyldunnar í Evrópskri samgönguviku ) hafði mjög lítið með það að gera að hvetja fólk til að hjóla annarsstaðar en á útivistarstígum og gangstéttum.Þvert á móti var allt miða við að nota stíga og gangstétta.  Og svokallað hjólakort einmitt á þessum nótum gefið út.

Hvernig færðu annað út  - þeas. að hvatt hafi verið til að hjóla í umferðinni ? 

Og veistu hvenær hjólreiðamaður var síðast drepinn í umferðinni á Íslandi ?  Fyrir um tíu árum, og auðvitað af brjálæðingi á bíl.  Það er ákveðin vísbending, um hversu hættulegt sé að hjóla. 

Það þarf að hafa það hugfast að bílar og bílstjórar eru þeir sem hættan stafar af. Það er mikið ábyrgðarmál að ekki taka harðar á brotum bílstjóra og leyfa fjöldi einstaklinga að þjóta einir um umvafin nokkur tonn af stáli á 60 til 80 kílómetra hraða innanbæjar.

Svo er reyndar hitt að þegar bílstjórar keyra á hjólreiðamenn, þá gerist það lang oftast á gatnamótum og sérstaklega ef hjólreiðamenn eru þannig staðsettir að bílstjórar ekki sjá  hjólreiðamanninn fyrr en það er orðið of seint, ef yfirhöfuð.

Aðferðafræðin "Hjólafærni" sem er verið að þróa í hjólreiðafélögunum, eftir fyrirmynd "Bikeability" frá Bretlandi, reynir einmitt að taka á þennan áhættuþátt. 

Guðrún María : Eitt sem sveitarfélög geta gert er að gera samgöngusamninga við starfsmenn, þannig að ekki bara þeir sem mæta á bíl fá hlunnindi tengd samgöngum ( niðurgreitt bílastæði, skattfrjálsir bílastyrkir)  heldur líka aðrir.  Og svo hvetja til þess / krefjast að fyrirtæki og aðrar stofnanir gera slíkt hið sama.   Sjá billaus.is   ( Dæmi : Fjölbraut í Ármúli og Verkfræðistofan Mannvit ) 

[Guðrún María Óskarsdóttir., 21.9.2008 kl. 23:58]

Sæll Morten.

Takk fyrir innlitið.

Já betur má ef duga skal í þessum efnum, takk fyrir ábendinguna.

kv.gmaria.