Bókstafstrúarmenn á Íslandi ?

Nokkrir vísindarökhyggjupostular gerast nú enn háværari í atlögu sinni að trúuðum hér á landi meðal annars með alls konar ádeilu á kristna trú manna. Það er nokkuð athyglisvert að þeir hinir sömu beina nær einungis sjónum sínum að kristinni trú, ekki öðrum trúarbrögðum enn sem komið er og spyrja má hvort þar sé um að ræða tilraunir til þess að setja trúleysi í jafnstöðu fjármálaútgjalda á vegum hins opinbera til þess arna. Að mínu viti eiga trúlausir ekki að flokkast sem trúfélög og í því sambandi því ekki að njóta sérstakra fjárframlaga undir þeim formerkjum. Annað hvort trúa menn og tilheyra félögum eða þeir gera það ekki.

Hvað græða menn yfirhöfðuð á því að reyna að rýra gildi trúar manna ? Burtséð frá því á hvaða Guð menn kjósa að trúa.

Grundvallarviðmið vitrænna aðferða mannsins eru tilkomin að hluta til úr trúarbrögðum þar með talið virðing fyrir þekkingu rannsóknum og menntun, og umburðarlyndi og virðing eru forsenda þess að mínu viti.

Málflutningur þess efnis að ekki megi minnast á Guð í skólum landsins þar sem Guð er til staðar í kirkjum við upphaf og endi lífsins er hreint út í hött.

kv.gmaria.

 

Athugasemdir

[Brynjar Jóhannsson, 29.11.2007 kl. 02:11]

Mér finnst trúleisi vera alveg jafn mikil trú og hver önnur trú. Ef ég trúi ekki á æðri mátt.. þá er það mín trú og það mótar minn lífstíl. Hversvegna mega þeir þá ekki fá styrk frá trúfélögum ef þeirra trú er sú að æðri máttur sé ekki til ? Málið er að trúleisingjum virðist vera það alveg jafn mikið kappsmál að þeirra sannfæring hljóti viðurkenningu og sannfæring trúaðara manna. Ég sjálfur er trúaður á æðri mátt án þess að skilgreina það frekar en tel hluta af trúfrelsi að vera trúlaus og trúleisi er viss trú út af fyrir sig.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 29.11.2007 kl. 02:16]

Brynjar.

Eðli máls samkvæmt er trúleysi ekki trú, það liggur í hlutarins eðli.

Trúleysi er afstaða sem hver og einn gerir upp við sig persónulega rétt eins og trú manna.

Þú iðkar ekki trúleysi til dæmis í formi bæna eða samkoma er það ?

kv.gmaria.

[Diddi (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 05:30]

Ég held að markmiðið sé að fjölga efnishyggjumönnum. Þegar þú níðir skóinn af trúfélögum fækkar í þeirra röðum færri og færri sækja í slíkt og það hentar viðskiptalífinu ef allir væru andans menn væri ekki mikið um viðskipti eins og við þekkjum þau í dag. Það myndi henta viðskiptaheiminum best ef allir væru efnishyggjumenn. Þá er aðal að eiga sem mest af öllu.

[Brynjar Jóhannsson, 29.11.2007 kl. 18:10]

GUÐRÚN  María..

Ég þekki þónkokkuð af fólki sem er t.d innan vantrú og mér til mikillrar undrunar er það þeim ótrúlega mikið kappsmál að pretika trúleisi sitt. Í raun er offelsi þeirra á sinn hátt svipað þeirri trú sem þeir gagnrína. Því er það mér ljóst að trú þeirra á að það sé ekki líf eftir dauðan þeim ákaflega mikilvæg og færa þeir afar sannfærandi rök fyrir máli sínu sem eru mun meira sannfærandi en rök trúaðra einstaklinga..

Þú segir trúleisi er afstaða ????

En hver er munurinn á að taka trúleisi sem afstöðu og taka trúarafstöðu ?  .... Bæði eru þetta afstöður og að mínu mati hafa bæði mikin rétt á sér...

Jú svo sannarlega hafa trúleysingjar þörf á að talast saman og fyrir því eru mjög góð rök. Ham (hugræn athyglis meðferð) sýnir sama árangur hjá alkahólistum og 12 sporin sem dæmi og því gætu samtök trúleisingja t.d stuðlað að því að trúlausir alkahólistar geti fengið auðari bata en þeim stendur ekkert nema 12 sporin til boða innan AA samtakanna.

Trúleisi er fyrir mér trúarskoðun.. og á hún alveg sama rétt á sér og fólk sem trúir á jesú eða búddisma...  

[J. Einar Valur Bjarnason Maack , 29.11.2007 kl. 19:04]

úfff...

 Trúleysi er ekki trú. Ég verandi trúleysingi get skrifað undir það. Hinsvegar er trúleysi lífssýn og heimsviðhorf sem er alveg jafn rétthátt og trú fólks, sama hvort hún er fjölgyðistrú eða af tilheyri Ibrahimsku trúarbrögðunum, sé Asísk eða hvað það nú er. Hinsvegar máttu ekki gleyma því að Kristnir eru valdamesti trúarhópurinn á Íslandi og þessvegna veitast margir trúlausir hérlendis að Kristninni, sem sækir einatt, samkvæmt prókúru frá meistara þeirra trúarbragða, að snúa fólki til trúar; snúa hinum trúlausu og gefa með því í skyn að þeirra lífssýn og heimsmynd sé rengri en þeirra, eða einfaldlega röng.

Það er grimmd beggja aðila.

Það sem hvorugir, sanntrúaðir trúleysingjar og trúaðir virða það að aðrir hafi rétt á sínum skoðunum eða trúarbrögðum linnir þessum bardaga eða kalda stríði einfaldlega ekki.

Ég ætla ekki að tala um heimspekilegan ágreining minn við Ibrahimsku trúarbrögðin á þinni síðu, þósvo ég komi til með að tjá mig um þann ágreining von bráðar, sem jólahugvekju.

Þetta er spurning nefnilega um gagnkvæma virðingu. Ef trúarbrögð eru ópíum fjöldans þá verði það ópíum þeim að góðu, ég ætla ekki að neyta þess. Ef þau eru hækja fyrir þá sem þola ekki tilhugsunina um dauða án himnavistar, þá er rangt af þeim sem ekki þurfa hækjuna að sparka henni í burtu.

En ef ég brenn í helvíti um ókomna eilífð þar sem ég játaði ekki trú á æðra afl þósvo að ég reyndi eftir fremsta megni að vera góður maður og sjálfum mér trúr, þá á ég að hafa það val, rétt eins og trúaðir sitt val.

Þetta er spurning um undirstöðufrelsi, frelsi sem aldrei verður þegar trúarbrögð eru ríkisrekin skattabálkn. Trúfélög eiga ekki að vera ríkisrekin, ekki neitt þeirra, þau eiga að standa á eigin fótum. Ef fólk vill borga, þá skal það borga, það er siðferðislega rangt af ríkinu að taka peninga af fólki bara vegna þess að það trúir ekki á æðra afl.

[Baldur Fjölnisson, 29.11.2007 kl. 19:34]

Menn mega mín vegna trúa á hundinn sinn eða holt og hóla og þeim er algjörlega frjálst að trúa á einhvern ósýnilegan og óskýranlegan kall í himninum þó ekki væri nú. Jafnframt eiga þeir alveg endilega að stofna klúbba utan um slíkan átrúnað. EN skattgreiðendur eiga ekki að halda slíku klúbbastarfi  uppi  og það er súrrealískt vitlaust  að moka milljörðum  í einhverja trúarspeki þar sem hver trúarbrögð stela spekinni frá hverjum öðrum og ótal trúarbrögð og brotabrot þeirra þykjast öll vera með eina sanna guðinn. Þetta er hrærigrautur ruglandans og hefur fyrir löngu málað sig út í horn.

[Brynjar Jóhannsson, 29.11.2007 kl. 20:00]

Baldur..

Já það er aftur á móti annað mál að ég er sama sinnis um að trúhópar eiga ekki að vera fjárstuddir. En fyrst það er gert.. þá er það mín skoðun að trúleisingar eins og vantrú eigi sama rétt á því og önnur trúfélög. 

[J. Einar Valur Bjarnason Maack , 29.11.2007 kl. 20:19]

Það er félagafrelsi á Íslandi og ef fólk vill vera í trúfélögum eða öðrum félögum og borga í þau á það að vera sjálfsagt, en þetta er óþarfa skattlagning á íbúa landsins. 

[Guðrún María Óskarsdóttir., 30.11.2007 kl. 02:15]

Góðar umræður, takk fyrir það.

kv.gmaria.

[Baldur Fjölnisson, 30.11.2007 kl. 09:30]

Þetta biblíustagl er svo sem ágætis stöff fyrir spaugstofuna en að sjálfsögðu er alveg fráleitt að halda uppi milljarða atvinnuleysisgeymslu í kringum það.

20Nói gjörðist akuryrkjumaður og plantaði víngarð. 21Og hann drakk af víninu og varð drukkinn og lá nakinn í tjaldi sínu. 22Og Kam, faðir Kanaans, sá nekt föður síns og sagði báðum bræðrum sínum frá, sem úti voru. 23Þá tóku þeir Sem og Jafet skikkjuna og lögðu á herðar sér og gengu aftur á bak og huldu nekt föður síns, en andlit þeirra sneru undan, svo að þeir sáu ekki nekt föður síns.

24Er Nói vaknaði af vímunni, varð hann þess áskynja, hvað sonur hans hinn yngri hafði gjört honum. ***25Þá mælti hann:

Bölvaður sé Kanaan, auvirðilegur þræll sé hann bræðra sinna. 26Og hann sagði: Lofaður sé Drottinn, Sems Guð, en Kanaan sé þræll þeirra. 27Guð gefi Jafet mikið landrými, og hann búi í tjaldbúðum Sems, en Kanaan sé þræll þeirra.

28Nói lifði eftir flóðið þrjú hundruð og fimmtíu ár. 29Og allir dagar Nóa voru níu hundruð og fimmtíu ár. Þá andaðist hann.

*** Stráksi hafði sem sagt notað tækifærið og tekið kallinn öldauðan í görnina. Hallelúja.