Stétt með stétt í kjarabaráttu launafólks á Íslandi.

Láglaunafólk á vinnumarkaði þó einkum konur hafa setið eftir, ég endurtek setið eftir í hátt á annan áratug hér á landi hvað varðar MANNSÆMANDI LAUN FYRIR FULLA VINNU. Konur eru menn og eiga ekki að vera verðmetnar sem annars flokks vinnuafl þegar kemur að launaumslaginu. Það er upp runninn tími samstöðu hinna ýmsu hópa hvað varðar kjarabaráttu hér á landi þar ekki hvað síst í þjónustu hins opinbera er lýtur að umönnunarstörfum frá vöggu til grafar. Þar eiga faglærðir erindi með ófaglærðum í kjarabaráttu því sú barátta snýst ekki hvað síst nú orðið um nauðsynlegan metnað grundvallarvirðingar fyrir tilgangi starfanna. Kjósi stjórnvöld á hverjum tíma að skapa skilyrði markaðsþjóðfélags þar sem markaðslaun gilda hljóta þau hin sömu stjórnvöld einnig að aðlaga sig þeim veruleika að vera samkeppnishæf um laun til handa eigin starfsmönnum í þjónustu hins opinbera á sama tímapunkti. Ef ekki , þá verða til tvær þjóðir í landinu starfsmenn hins opinbera og aðrir á allt öðrum launaskalla fjarri þeim fyrrnefnda. Þjónustunni hnignar , ekki fæst fólk til starfa og gæði þjónustu skerðast og lögbundið hlutverk hins opinbera nær ekki tilgangi sínum.

Það er kominn tími til að skoða málin fram í tímann.

kv.gmaria.

Athugasemdir

[Sigurgeir Jónsson, 4.10.2007 kl. 17:54]

Stétt með stétt er hið gamla slagorð Sjálfstæðisflokksins.Hinar vinnandi stéttir sem eitt sinn voru kallaðar svo,eru nú í gíslingu hátekjumann sem vinna hjá því obinbera, prófessora sem annarra. Bandalag háskólamanna,Starfsmannafélag Ríkisstofnana eða hvað þau heita öll þessi félög fólks sem vinnur hjá ríki og bæ,og sem stjórnað er af hátekjumönnum, þetta fólk beitir fátækum verkalýð fyrir sig til að knýja fram eigin kauphækkanir, og sérhagsmuni , jafnt í eftirlaunum sem öðru.Þannig var það í Sovétríkjunum og þannig er það hér, lágtekjufólk þarf að losna við prófessorana úr kjarabaráttu sinni, láta þá semja fyrir sig fyrst. 

[Auðun Gíslason, 4.10.2007 kl. 19:19]

Alltaf gaman þegar Sjálfstæðismenn ryfja upp þetta gamla slagorð Ítalska fasistaflokksins, Stétt með stétt,  sem Sjálfstæðismenn tóku upp eftir þeim á sjöunda áratugnum.  Mikið getur nú Mússólíní kallinn glaðst í gröf sinni.  Verkalýðshreyfingin þarf að losna við hina kratableiku menntamannaforystu sína, hagfræðingaklanið í ASÍ og kjósa forystu úr sínum eigin röðum, fólk úr röðum hinna vinnandi stétta!  Fólk sem þekkir það á eigin skinni að rétt skrimta á laununum sínum.  Að geta ekki lifað og ekki drepist.  Gaman væri að vita hvað forseti ASÍ og varaforsetar og fleiri forystumenn launþegahreyfingarinnar hafa í laun.  Ekki eru þeir á Eflingartöxtunum berstrípuðum.  Er nema von að illa gangi að hækka hina lægst launuðu.  Það eru tvær þjóðir í landinu. Taxtafólkið og svo þeir sem hafa einhverskonar sjálftökurétt í launamálum.  En meðan forystusveit launafólks telur sig til valda- og yfirstéttarinnar hækka ekki laun taxtafólksins svo neinu nemi!  Íslandi allt!  Stétt með stétt!