" Löngum var ég læknir minn, lögfræðingur, prestur, smiður, kóngur kennarinn, kerra, plógur ,hestur. "

Þegar sú er þetta ritar tókst það hlutverk á hendur að gagnrýna heilbrigðiskerfið á sínum tíma fyrir hönd sjúklinga var það ljóst að þar var mikið verk fyrir höndum, en viti menn hvað skyldi maður svo hafa rekist á ? Jú lögfræðinga til rekstar mála fyrir dómsstólum fyrir sjúklinga við málaleitan.Það var sérkapítítuli fyrir sig í réttindabaráttu sjúklinga. Það er ekki ein þúfan stök í óræktuðu graslendi heldur kemur hver af annarri venjulega þar. Hin aldagamla virðing Íslendinga gagnvart læknum , lögfræðingum og prestum hefur oftar en ekki orðið mér umhugsunarefni gegnum tíðina, og ég vil meina að þess sjáist merki enn þann dag í dag í okkar samfélagi þótt ýmislegt hafi nú breyst. Góð grein Jóns Magnússonar á hans bloggi um daginn um vald sérfræðinnar eru orð í tíma töluð og eins óg út úr mínum huga sögð því þar er að finna mikinn sannleika um eitt samfélag í raun. Við þurfum að vera opin og gagnrýnin á hvers konar sérfræðiþekkingu sem fram er borin okkur hvarvetna því það er ekki svo að það nýjasta sé endilega það besta, sama hvaða svið um er að ræða.

kv.gmaria.

Athugasemdir

[Halla Rut , 1.10.2007 kl. 21:03]

Þessi blinda virðing kemur nú af því að þeir sem bera þessa titla geta haft ótrúlegt vald yfir okkur hinum á raunarstundum.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 2.10.2007 kl. 00:38]

Sæl Halla.

Já nokkuð mikið til í því .

kv.gmaria.