Eru Íslendingar fastir í málþófi og málalengingum ?

Mér hefur á stundum orðið tíðrætt um lagafrumskóg okkar svo ekki sé minnst á reglugerðafarganið sem hrjáir okkar annars frekar fámennu þjóð. Raunin er sú að við höfum verið að dúlla okkur svo lengi við það að setja lög á lög ofan þ.e. aftur í aldir og mér best vitanlega eru ákvæði úr Jónsbók enn í notkun fyrir íslenskum dómstólum sökum þess að þau lög eru enn gild, ekki þar fyrir að þau ákvæði þurfa ekki endilega að vera verri fyrir að vera gömul. Hins vegar hefur hið háa Alþingi því miður oft sett lög sem rekast hvert á annars horn, með vafa á vafa ofan innan gæsalappa, sem veldur endalausum verkefnum dómstóla og þrefum og þrætum manna á milli. Í raun og veru lenda léleg lög sem illa standast tímans tönn ellegar þjóna litlum tilgangi í raun sem endurskoðunarverkefni dómstóla fram og til baka gegnum áraraðir. Tizkan undanfarið hjá alþingismönnum hefur verið sú að heimta sérstök lög um þetta og hitt sem leysa ættu allan vanda oft afskaplegra afmarkaðra þröngra sérhagsmuna sem síðan  kemur í ljós að kunni að rekast á heildarhagsmuni. Ég hef lagt það til áður og geri enn að eitt þing frá hausti til vors, verði tekið í sérstaklega til þess að endurskoða lög landsins með það að markmiði að samræma og taka úr notkun lög sem eru úr sér gengin og ónauðsynleg og ef til vill bæta við nýjum með skýrari ramma.

kv.gmaria.

Athugasemdir

[Kjartan Pálmarsson, 22.9.2007 kl. 01:00]

Já nú skil ég  þess vegna eru til LÖGFRÆÐINGAR, jáááááá... auðvitað.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 22.9.2007 kl. 01:05]

Já já við eigum að mig minnir næstum heimsmet í lögmönnum per mann miðað við höfðatölu.

kv.gmaria.

[Kjartan Pálmarsson, 22.9.2007 kl. 01:22]

Það líkast til rétt