Stærsta umhverfismál samtímans er tilvist þorsksstofnsins í hafinu kring um landið.

Þeir flokkar hér á landi sem hafa viljað kenna sig við umhverfisvernd hvers konar hafa ekki látið sig varða lífríki sjávar svo nokkru nemi, heldur einblýnt á virkjanframkvæmdir á hálendi Íslands. Stærsta hagsmunamál Íslendinga er tilvist þorskstofnsins í hafinu kring um landið það atriði að ekki hafi tekist að byggja hann upp með kerfi takmarkana sem inniheldur allt of marga galla þar að lútandi er meira en áfellisdómur yfir því hinu sama kerfi , það er staðreynd sem krefur menn um endurskoðun á kerfinu sem slíku. Meðan útflutningstekjur af sjávarútvegi nema rúmum helmingi allra útflutningstekna þá ber kjörnum fulltrúum til Alþingis að láta sig mál þessi varða, því hvers konar afföll í þessu sambandi varða þjóðarbúið verulegar fjárhæðir, burtséð frá innbyrðis misskiptingu millum aðila er stunda atvinnugrein þessa í kerfinu sem er skipulag sem má bæta. Það atriði að við Íslendingar séum á réttri leið með það að byggja upp fiskistofna og vernda vort lífríki eru og verða hagsmunir allra landsmanna til lengri og skemmri tíma hér á landi og því stærsta umhverfismál samtímans í stjórnmálum hér á landi.

kv.gmaria.

Athugasemdir

[Theódór Norðkvist, 20.6.2007 kl. 22:29]

Ég leyfi mér að efast um að það sé rétt að verndun þorskstofnsins sé stærsta umhverfismál samtímans.

Stór hluti þess afla sem veiðist fer í fóður fyrir svín, beljur og hænsni. Varla getur það talist skynsamleg nýting á auðlindum hafsins.

Fjármála- og hugvitsgeirinn eru að taka við af sjávarútveginum sem stærstu útflutningsgreinarnar.

Þá vil ég benda á að virkjanarframkvæmdir ógna þorskstofninum, með því að stífla jökulárnar og eyðileggja þannig hrygningarstöðvar þorsksins, en hann hrygnir við ósa jökulánna.

Spurningin sem vaknar er þessi:

Er uppbygging þorskstofnsins stórt umhverfis- eða efnahagsmál fyrir þjóðina þegar örfáir aðilar eiga fiskinn í sjónum og nýta hann að stórum hluta í skepnufóður?

[Guðrún María Óskarsdóttir., 20.6.2007 kl. 22:49]

Sæll Theodor.

Verndun þorksstofnsins er stærsta umhverfismálið, því hafið við landið er matarforðabúr þjóða heims, og hvað varðar okkur Íslendinga þá kemur fjármála og hugvitsgeiri með fyllstu virðingu, ekki í staðinn fyrir fiskistofna við landið.

kv.gmaria.

[Theódór Norðkvist, 21.6.2007 kl. 00:58]

Sæl Guðrún María, en hvað með fiskinn sem fer í skepnufóður? 40.000 tonn segja sumir og annað eins í brottkast.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 22.6.2007 kl. 01:49]

Þvi miður veit ég ekki alveg hvað þú ert að ræða um í þessu efni, varðandi skepnufóður.

kv.gmaria.

[Theódór Norðkvist, 23.6.2007 kl. 14:24]

Hér eru mínar heimildir, Guðrún:

http://nilli.blog.is/blog/nilli/entry/228632/

http://nilli.blog.is/blog/nilli/entry/230309/

40 þúsund tonn á ári í brottkast og 40 þúsunt tonn fram hjá vigt. 30-40 þúsund tonn af bolfiski í flotvörpur sem meðafli og brætt í lýsi og mjöl fyrir svín í útlöndum, segir Níels Ársælsson.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 24.6.2007 kl. 01:29]

Sæll aftur Theodor.

Hvað gert er við fiskinn þegar við höfum selt hann er seint okkar mál en allt í lagi ef menn hafa upplýsingar um það á reiðum höndum.

kv.gmaria.

[Theódór Norðkvist, 24.6.2007 kl. 02:06]

Mér finnst það einmitt skipta máli hvað gert er við fiskinn, því skynsamleg nýting fiskistofnanna er mikilvæg.

Er í lagi að stunda rányrkju á fiskimiðum okkar með botnvörpuveiðum og eyðileggja lífríkið á hafsbotninum til að fæða svín, beljur og hænsni og kasta stórum hluta af því í hafið aftur?

Fyrir utan það að hagnaðurinn af því (ef einhver er) fer í vasann á örfáum mönnum og minnst til almennings.

Ég fyrir mitt leyti vil ekki styrkja svoleiðis óráðsíu og helst uppræta hana.