Íslensk verkalýðshreyfing er handónýtt afl fyrir launþega, því miður.

Verkalýðshreyfingin hér á landi ber stóra ábyrgð á því hruni sem íslenskt samfélag hefur mátt meðtaka, einkum og sér í lagi með andvaraleysi og aumingjahætti um varðstöðu fyrir kjörum launamanna í landinu.

" Þungar áhyggjur, bla, bla, bla.... "

Þetta höfum við látið bjóða okkur launamenn gegnum tíðina, alls konar yfirlýsingasamsuða sem ekkert stendur bak við og sömu menn eru endurkosnir í stjórnir ár eftir ár af nokkrum sem mæta á fundi, enda ekkert gert til að virkja hinn almenna félagsmann.

Þegar forystumennirnir láta síðan af störfum þá fara þeir sjálfir í stjórnir lífeyrissjóðanna alla jafna og sitja þar í áraraðir eins og ekkert sé sjálfsagðara.

Upphaflegur tilgangur og markmið verkalýðsbaráttu til handa launþegum hér á landi hefur orðið að skiptimynt á hinu pólitiska sviði, þar sem menn halda kjafti til skiptis eftir því hver er við stjórnvölinn en alvöru hagsmunavarsla er engin.

kv.Guðrún María.

Þungar áhyggjur uppi