Umbóta er þörf í réttarfarslegri þróun.

Það er mjög fróðlegt að lesa þetta viðhorf Jóns Steinars Gunnlaugssonar sem ég persónulega ber mikla virðingu fyrir sem lögspekingi ekki hvað síst varðandi andúð þá sem hann segist hafa mætt í Hæstarétti sem og margt fleira sem hlýtur að verða umhugsunarefni.

Hann nefnir m.a. eitt atriði sem er sönnunarbyrði fyrir dómsstólum, sem mér persónulega er nú ansi hugleikið eftir reynslu úr Héraðsdómi nýlega varðandi löggerninga sem taldir voru dómtækir þótt uppfylltu engan veginn atriði þar sem sjálft plaggið samningurinn inniheldur í rituðu máli, þess efnis að báðir aðilar skuli undirrita samninginn og sá hinn sami vottaður.

Málið var eigi að síður tekið fyrir dóm, þ.e dómtækt þótt skilyrði þessi væru ekki fyrir hendi þess efnis að rifta samningi sem aðeins eina undirskrift var að finna á.

Mín skoðun er sú að dómstóll eigi ekki að taka mál fyrir, nema þess finnist sannarlega forsendur, í mínu tilviki tvær undirskriftir á leigusamningi til riftunar við viðkomandi.

Ef svona mál rúlla í gegn, svona, hvað með önnur ?

kv.Guðrún María.

Fann fyrir mótbyr og andúð