Alþingismenn gangi á undan með góðu fordæmi í siðaðra manna samskiptum.

Siðgæðishnignun í einu samfélagi, verður til á margan veg, meðal annars með því móti að þingmenn séu þess ekki umkomnir að endurspegla virðingu gagnvart öðrum sitjandi þingmönnum.

Það atriði er í raun óþolandi þvi svo vill til að eftir höfðinu dansa limirnir og ef alþingismenn geta ekki auðsýnt virðingu í garð hvers annars í orðræðu, þótt séu ekki sammála, þá er þess ekki að vænta að umræða í þjóðfélaginu endurspegli slíkt.

Mér er minnisstæður einn stjórnmálamaður sem er fallinn frá Steingrímur Hermannsson heitinn, sem kom þannig fram að hann hafði þann einstaka hæfileika að ræða mál öll af virðingu við andstæðinga og sem forystumaður um málin við sína þjóð.

Í mínum huga situr eftir virðing við þann mann sem persónu í stjórnmálum, sem átti þá hina sömu virðingu skilið, vegna þess hann kom þannig fram fyrir sjónir almennings í landinu sem opinber persóna.

Virðing Alþingis er verkefni kjörinna fulltrúa hverju sinni, og vinna öll á þingi veltur mjög á því hinu sama eðli máls samkvæmt.

kv.Guðrún María.

Alþingi hefur glatað virðingu