Láglaunapólítikin í kvennastéttum vors þjóðfélags.

Vanmat á launum kvenna á vinnumarkaði er gömul og ný saga, og því miður hefur þar lítið þokast sem heitið geti fram á veg.

Menntun hefur þar ekki skilað sér að raunvirði í formi launa, sem er afar slæmt því sannarlega þarf sá hvati að vera fyrir hendi á hverjum tíma.  Að öðrum kosti verður ekki til endurnýjun fagmenntaðra að störfum.

Hvaða vinnuveitandi skyldi það vera sem  stórar kvennastéttir eiga í samningum við um laun ?

Jú hið opinbera, ríki og sveitarfélög, sem af öllum ættu að ganga á undan með góðu fordæmi og sjá til þess að laun séu í samræmi við menntun starfsmanna sinna.

Reyndar gildir sama láglaunapólítíkin einnig um ófaglærða í kvennastéttum og við skólaliðar förum ekki varhluta af því.

Því ber hins vegar að fagna að kvennastétt eins og ljósmæður standi fast á hvoru tveggja sjálfsögðum og eðlilegum rétti sínum að óska launa í samræmi við menntun.

Hér þarf að koma til sögu viðhorfsbreyting þess efnis að almannaþjónusta kosti fjármuni, lengur en eitt eða tvö ár í senn.

kv.gmaria.