Kertaljós, hvert kvöld, fyrir sálina.

Hef haft það fyrir sið í fimmtán ár, að kveikja þrjú kerti, hvert kvöld áður en ég geng til náða, en þessi kerti á borðinu hjá mér eru eins konar næring sálinni.

Lifandi ljós vonar um hið góða og friður eftir hvers konar amstur daganna, þar sem annað hvort er gangan upp í mót ,urð og grjót ellegar rólyndisgöngutúr í blíðuveðri.

Ég álít það nauðsyn að finna sér frið í amstri nútímans þar sem hið fjölbreytilega flóð áreitni ýmis konar er óhjákvæmilegur hluti af lífinu og eins gott að finna sér eitthvað til þess að aðlagast því hinu sama mynstri sem lífið snýst um.

Þennan sama frið fanga ég líka í sveitinni þar sem fuglasöngurinn á sumrin og kyrrð og fegurð náttúrunnar hefur samhljóm við flöktandi loga kertaljósanna.

kv.gmaria.

 

 

 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Æ elsku Gmaría mín, hve yndæl þessi færsla er, og góð.  Knús á þig elskulega kona.  Knús á þig og soninn þinn, og all þitt líf.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.7.2008 kl. 18:30

2 Smámynd: Georg Eiður Arnarson

. kv.

Georg Eiður Arnarson, 23.7.2008 kl. 23:14

3 Smámynd: Guðrún María Óskarsdóttir.

Takk Cesil mín knús til baka til þín, og líka út í Eyjar til þín Georg.

kv.gmaria.

Guðrún María Óskarsdóttir., 24.7.2008 kl. 00:15

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband