Betur má ef duga skal, því lengi býr að fyrstu gerð.

Því miður lifum við ekki í fjölskylduvænu samfélagi, þar sem þarfir barna, til að njóta samveru við foreldra sína, eru settar umfram þörfum vinnumarkaðar og þrátt fyrir alls konar stagbættar málamyndaúrlausnir eru það mannsæmandi laun einnar fyrirvinnu heimilis, ellegar heimgreiðslur til annars foreldris sem brúa kunna bil sem þarf að brúa.

Við lifurm enn í þjóðfélagi ofurskattöku á einstaklinga á vinnumarkaði, því skal ekki gleyma þar sem skattleysismörk hafa ekki haldist í hendur við þróun verðlags og stjórnvöld hafa því heilmikið um það að segja nákvæmlega með því móti hvaða möguleika foreldrar kunna að hafa til þess að sinna ungum börnum á æviskeiði frumbernsku.

Það á allsendis ekki að vera eitthvað lögmál að börn fari í svo og svo langa vistun á stofnununum hversu góðar sem þær eru tveggja ára gömul, foreldrar eiga að hafa val.

Val sem ekki er fyrir hendi í dag.

kv.gmaria.

Merki og hljómur dags barnsins