Allt hefur sín takmörk.

Ég skil Vigdísi afar vel, sjálf var ég á kafi í hinum pólítiska vettvangi um tíma þar sem maður tók þátt í hinum ýmsu umræðum um stjórnmál á netinu fram og til baka og allra handa ómalefnalegt niðurrif var daglegt brauð, mismikið þó eftir því hvaða vettvangur var á ferð.

Við lestur minn á bloggum hér á þessum þræði mbl, síðasta kjörtímabil, hefur maður allsendis ekki farið varhluta af því að lesa  oft og iðulega afskaplega ómálefnalegar athugasemdir um viðkomandi þingmann úr röðum stuðningsmanna þáverandi ríkisstjórnarflokka, því miður, þar sem greinilegt var að stjórnarandstaða sú er viðkomandi þingmaður viðhafði í ræðu og riti,  virtist sérstök ógn við þá hina sömu stuðningsmenn að sjá mátti en viðbrögðin voru þau að " reyna að sparka manninn niður " meðan boltinn var kyrr á vellinum eins fáránlegt og það nú er.

Þar mætti hver og einn líta í eigin barm og blogg.

 

kv.Guðrún María. 

 

„Komið yfir vitleysingastigið“